هوش مصنوعی: زمانی که من جانم را از دست می‌دهم، برای تو آسان است که دلم را بربایی. اما دلت را بردن برای تو ساده است، در حالی که از دست دادن جان من کار دشواری است!

هوش مصنوعی: صیاد به خاطر بی‌رحمی‌اش، تیری شلیک کرد و پنهان شد؛ او اجازه نداد طعمه‌اش، که زخمی شده، در خاک به حال خود رها شود.

هوش مصنوعی: زمانی که در قیامت بلند شوم، خود را به دامن تو آویزان می‌کنم؛ به قدری فتنه و عظمت به پا می‌کنم که نمی‌توانی از من غافل شوی!

هوش مصنوعی: لیلی در تخت خود نشسته و بی‌خیال است، چه چیزی باید او را نگران کند؟ مجنون مانند یک بره‌ی آواره و بی‌قرار، دور او می‌چرخد.

هوش مصنوعی: از درد جدایی آذر، که به خاطر دوری دلبرش است؛ همه در غم و درد هستند و هیچ کس نمی‌تواند کمک کند و همه در مشکلات خود غرق‌اند.