هوش مصنوعی: آن پادشاه غافل از حال اسیرانش عبور کرد، افسوس که بی‌خبر از دادخواهان، دادگر نیز بی‌خبر گذشت.

هوش مصنوعی: دوست بی‌خبر و غافل به سراغ من آمد، ولی بی‌توجه به من گذشت. افسوس که بدون این‌که متوجه شود خوشی به ملاقاتش آمده بود، اما او هم چنان بی‌خبر رفت.

هوش مصنوعی: شب را در آن در تنها بودم و کسی غیر از من نبود که به خلوت راه بدهد؛ امشب هم مانند شب‌های دیگر گذشت و چه حسرتی بر من است.

هوش مصنوعی: در صبحگاهان دعا کردم تا رنج و غم خود را درمان کنم؛ اما غم من همچنان بر زانوی من نشسته و صبح به سرعت گذشت و فرصت را از دست دادم.

هوش مصنوعی: از زبان من کلامی نرسید و پیامبر رفت، آه! نامه در دستانش ماند و پرنده‌ی حامل نامه عبور کرد، افسوس.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و نورانی ماه شب گذشته مرا به یاد صبح انداخت و حالا ماه نیز از بالای سرم گذشت و ای کاش این لحظات بیشتر دوام داشت.

هوش مصنوعی: در مسیر او نشسته بودم تا فقط بتوانم او را از دور ببینم و به حسرت نگاهش کنم؛ اما او به سرعت از کنارم گذشت و فرصتی برای دیدنش پیدا نکردم. افسوس!

هوش مصنوعی: من از در تو عبور کردم و هیچ کس از درون خبر نداشت که آذر بیچاره از بیرون در رفته است، ای کاش کسی از این موضوع مطلع می‌شد.