هوش مصنوعی: باد صبا به من می‌گوید کاش پیامی که به خاطر غیرت جانم را می‌گیرد، از کسی دیگر بشنوم، چون نامش را نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: ای رقیب، امشب از آن جادویی که می‌دانی برایم بگو، شاید بتوانم با آن خود را آرام کنم.

هوش مصنوعی: از روی شوق و عشق، اسیر شدن را پذیرفته‌ام و به محبوبم بال و پر داده‌ام. تو چنین می‌پنداری که من می‌خواهم از این عشق و اسارت رها شوم.

هوش مصنوعی: طی کردن راه عشق من هیچ پایانی ندارد، چون در هر قدمی که برمی‌دارم، نشانه‌ای از زندگی و سرسبزی در بیابان آن گم شده است.

هوش مصنوعی: من در روز قیامت مسئولیت خون انسان‌هایی را به دوش می‌کشم؛ چرا که می‌ترسم که فردی غیر آشنا به کمک او بیفتد و به او آسیب برساند.