هوش مصنوعی: خداوند هر انسانی را از مولفه‌های متفاوتی از جمله روح و جسم خلق کرده است. بنابراین، دل من متفاوت از دل اوست و هر کسی احساسات و ویژگی‌های خاص خود را دارد.

هوش مصنوعی: من در شب وصال تو هستم و تنها حسرتی که به یاد جدایی می‌آورم، حسرتی است که فقط به وصل تو حسادت می‌ورزد و هیچ چیز دیگری را نمی‌توانم به جای آن تصور کنم.

هوش مصنوعی: اگر لیلی به جای دیگری برود، مجنون دنبالش نخواهد رفت.

هوش مصنوعی: اگر مشکلی دارم و از غم پریشانم، آن را به تو می‌آورم، زیرا کسانی که مشکلی را پیش تو نمی‌آورند، دیگر هم مشکلی ندارند.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، تنها خون من بر گردن قاتل من است و هیچ‌گونه عذری برای او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از دام تو غافل هستم، اما می‌ترسم که بدون تو، از خدا هم غافل شوم و در این بی‌پری گرفتار شوم.

هوش مصنوعی: دل من به شدت آزرده و پریشان شده است، زیرا هیچ‌کس نیست که با دل تو هم‌زبانی کند. شایسته است که تو یا زبانی دیگر پیدا کنی یا دل جدیدی برای برقراری ارتباط با تو داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر کمتر از سوختن خود به شمع فکر کنم و مانند پروانه بسوزم، وای اگر چهره‌ات نورانی شود، آیا دیگر محفل و جمعی وجود خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: دیدن تو سخت است و از ترس رقیب باید از دور به تو نگاه کنم، که این هم خودش مشکلی دیگر است!

هوش مصنوعی: کشتی پر از ماهی است و گرفتن جان آذری کار ساده‌ای است، حتی اگر خون بیاورد، دیگر نیازی به زخم جدید نیست.