هوش مصنوعی: ای گل، جز دل غمگین من، هیچ همراه دیگری نیست، و بلبل هم جز من هم‌زبان و هم‌نوا ندارد.

هوش مصنوعی: آن‌ها که به بیدل عشق ورزیده‌اند، از راز دل من بی‌خبرند؛ چرا که هر یک از آن‌ها در لحظه‌ای عشق و ناز خود را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: عاشقانت از حسادت و بدگویی بی‌خبرند، چون تو به خاطر زیبایی‌ات میان هر یک از آنها راز و داستانی متفاوت داری.

هوش مصنوعی: به یاد می‌آورم که از پشت سر تو به هر جا که کبک دیگر را می‌دیدم، به دنبال پرنده‌ای دیگر می‌دویدم.

هوش مصنوعی: وقتی که از خانه‌ام به دام افتادی، بال‌هایم را بشکن تا دیگر در دلم امیدی برای پرواز دوباره نماند.

هوش مصنوعی: وقتی تیرت به من اصابت کرد، ادامه بده و کار را تمام کن. مرا بر خاک نگذار تا کسی که بر من تیر می‌اندازد و از این رخداد خوشحال می‌شود، به تمسخر نگیرد.

هوش مصنوعی: امشب آذر بیشتر از شب‌های دیگر دل‌تنگی و غم را احساس می‌کند و مطرب مجلس با نواهایش ما را می‌نوازد، گویی که ساز دیگری در کار است.