هوش مصنوعی: ای پادشاه، از سر دشمن‌ات شراب بیاور و از صدای طبل پیروزی، نغمه ای از کمانچه بخواه.

هوش مصنوعی: تا مانند شاهبازی از پرهای نرم و زیبا به سوی آسمان بروی، و مانند شیر قوی و شجاع از دل خاکی گوران به دنبال طعمه و غذا باش.

هوش مصنوعی: از سنگی که سبز رنگ است و به آن می‌گویند مینای خضر، آبی بریز تا بتوانی آن لبان که به می آلوده شده‌اند، شستشو دهی.

هوش مصنوعی: از روی نگرانی و اضطراب، کسی که خوابش را از چشمان شفاف غزال گرفته، به خاطر سختی‌های مسیر، تا بتوانی به آرامش برسی و خواب راحتی داشته باش.

هوش مصنوعی: با مقام و قدرت، به نیکی و انصاف پیمان ببند و با خرد و سرنوشت، نسبت به روند جوانی و پیری توجه کن.

هوش مصنوعی: زنی که با زیبایی و جلالش محصور شده و در حریم او قرار گرفته، به خاطر حجاب او، از تو دور نیست. تو به خاطر این حجاب نباید نگران باشی.

هوش مصنوعی: از ظلم و فساد زمانه جلوگیری کن، و با نیروی قوی خود اشتباهات روزگار را با اندیشه درست اصلاح کن.

هوش مصنوعی: با بردباری، تحمل مشکلات ثروتمندان و فقیران را به دوش بکش و از رحمت و مهربانی، جوانان و سالخوردگان را تربیت کن!

هوش مصنوعی: خاکی که ستم بر آن حاکم شده است را رها کن و به مبارزه بپرداز؛ خون کسانی که گناه کرده‌اند را بریز و به دنبال پاداش باش!

هوش مصنوعی: سفره کرم و مهربانی‌ات را پنهان نکن، به خاطر شلوغی حسادت‌ورزان؛ زیرا آوای پر طنین خود را در آسمان پخش کن!

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که نباید در زندگی خود را کمتر از مقام و ارزش واقعی‌تان ببینید. در واقع، با اشاره به نیاز به افتخار و عظمت، می‌گوید که انسان باید همواره درخشان و با شکوه باشد و به جای نشستن در سایه، باید به سمت نور و روشنایی برود. در این مسیر، به دیگران نیز یادآوری می‌شود که نباید به سادگی از ارزش‌های خود غافل شوند.

هوش مصنوعی: اگر کشوری خراب و ویران به تو برسد، آن را مانند خضر (نوازشگر طبیعت) آباد کن و از دل ویرانی‌ها گنج و ثروت بیافرین.

هوش مصنوعی: تا زمانی که روشنایی چشم تو برقرار باشد، مردم را حفظ و پرورش بده؛ از زیر سایه چتر خود، برای جهان باران برسان.

هوش مصنوعی: اگر در زمان تو شخصی حریص و طماع بود، از دیگران بپرس؛ از بخشندگی و بزرگواری او پاسخ بگیر!

هوش مصنوعی: هر جا که کبک و آهو بدون پر و پا افتاده‌اند، آنجا باید به حساب‌کتاب و حساب و کتابی نگاه کنی.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف ویژگی‌های حیوانات مختلف می‌پردازد. در اینجا به موجوداتی اشاره شده که با ابزارهای خاص خود مانند ناخن و منقار در پی شکار و تأمین نیازهای خود هستند. همچنین، اشاره به شیر و دندان‌های تیز آن، نشان‌دهنده قدرت و توانایی شکارچیان است که در جستجوی غذا و بقا هستند. به طور کلی، مفهوم این بیت تأکید بر ویژگی‌های طبیعی و غریزی موجودات است و نشان‌دهنده تلاش آنها برای زنده ماندن و بقا در دنیای طبیعت است.

هوش مصنوعی: اگر دشمنت از قدرت و فرمان تو سرپیچی کند، بر گردن او باید چیزی مانند طنابی باشد که از رگ گردن تو می‌گذرد.

هوش مصنوعی: شما در حال رنج کشیدن هستید و حسودان به خاطر عدل و انصاف شما همیشه در عذاب خواهند بود.

هوش مصنوعی: اگر آتش نمرود بر افروخته شود، تو مانند ابراهیم خلیل، از آیات رحمت الهی کمک بگیر و یاری بطلب.

هوش مصنوعی: وقتی آبروی انسان‌ها به خطر بیفتد و با مشکلات مواجه شود، ناراحتی و خشم به وجود می‌آید. در این شرایط، مانند شعله‌های آتش که به شدت می‌سوزد، احساسات نیز به شدت ملتهب می‌شوند.

هوش مصنوعی: تو به باج نیازی نداری، اما از روم و روس زینت و تزئیناتی داری که به خاطر زیبایی و تجملات است.

هوش مصنوعی: اگر آسمان با تو به مشاجره بپردازد، خودت را خسته نکن! نتیجه این جدل مثل پایانی است که برای رستم و افراسیاب رقم خورده است.

هوش مصنوعی: هر کس که چهره تو را ببیند، در بزنگاه جنگ، برایت صحنه‌ای شگفت‌انگیز خواهد بود؛ بنابراین هر زمانی که قصد رفتن به میدان را داری، باید روی خودت را بپوشانی!

هوش مصنوعی: دشمن را به دام بینداز با قدرت و استواری، مانند این که کمند را با دو دست محکم نگه‌داشته‌ای.

هوش مصنوعی: خروش ناپایدار روزگار، دشمنان را نابود می‌کند، تا تو به آرامش برسید؛ از هم‌پیوندی تیر و کمان، دروازه‌های پیروزی را بگشایید!

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو بتوانی چشم بد را با نگاه خود، از روی زمین دور کنی، به دنبال آهنی باش که از سنگ سخت و پر از قدرت و شجاعت باشد.

هوش مصنوعی: اگر از تشنگی زبانت را به مانند خنجری بیرون آوری، برای ظلمت و سردی خونی که دشمن بدخواه بر تو ریخته، طلب آب کن.

هوش مصنوعی: اگر دشمن را در دری از خون غوطه ور کنی و با تیغ به زمین بکشی، موجی از درع (زره) او به راه می‌افتد و خود او به صورت حباب درمی‌آید.

هوش مصنوعی: یک روز، شمشیر خود را دربیاور و قدرتی همچون پرندگان شکاری و گرگ‌ها از کسانی که هفتاد سال عمر کرده‌اند، بگیر!

هوش مصنوعی: اگر با دشمنی قوی و سخت‌کوش مواجه هستی و نشانه‌های جنگ را دیدی، اگر لحظه‌ای درنگ کنی، عمر او را کوتاه‌تر کن!

هوش مصنوعی: تا زمانی که شمشیر زیبا را به دست بیاوری، بر اسب نیلگون بنشین و از ماه نو راه خود را بپیمای.

هوش مصنوعی: نعل و سم اسب، از جسد کشته‌ها به‌دست آورده شده، پس از آن بگیر؛ یال و دم او را باید با خون شهیدان رنگین کنی!

هوش مصنوعی: از آن چهار تیر، سر دشمن را در میدان جنگ می‌زنم؛ همچون گوی که گاه در حال رفتن و گاه در حال برگشتن است.

هوش مصنوعی: اگر با شور و شوق پیروزی و عدالت زندگی کنی، می‌توانی به آرامش برسی و از شراب باارزش لذت ببری.

هوش مصنوعی: خورشید را به میدان بیاور و به جای خود قرار بده؛ و برجیس را در ایوان به عنوان نماینده من بیاور!

هوش مصنوعی: تا زمانی که اوضاع دنیا به سامان نرسم و چهار پایه‌ اصلی جهان دچار تغییر و تحول نشود، هنر و هنرمندان نیز در روند خود دچار نوسان خواهند بود.

هوش مصنوعی: در این بیت منظور این است که من با مهربانی و اراده خود، تصمیم دارم که شرایط سخت و ناپسند را به چیزهای خوشایند و سودمند تبدیل کنم.

هوش مصنوعی: آذر، یکی از بندگان تو، به درگاهت استغاثه می‌کند و از تو می‌خواهد که دعاهای این بنده‌ات را پذیرا باشی و برآورده کنی.

هوش مصنوعی: آرزویم این است که فقط یک نگاه از تو داشته باشم، ای شاه، بی‌تو به هیچی نمی‌رسیم و فقط چشم‌انتظار نگاه تو هستم!

هوش مصنوعی: انوری از معجزه‌ای سخن گفت و اگر به تصدیق آن اعتقاد نداری، کتاب را بخوان!

هوش مصنوعی: اگر از من بخواهی که برایت شعری زیبا و پرمحتوا بسرایم، اهل علم و دانش به تو خواهند گفت که آب را از سراب نخواه! یعنی انتظار داشتن چیزی واقعی و با ارزش از من، در حالی که فقط سراب دارم، منطقی نیست.

هوش مصنوعی: پرواز پرنده بزرگ و شگفت‌انگیز، به چه کسی تعلق دارد که از پرنده کوچکی چون صعوه بپرسد؟! صدای دل‌نواز بلبل هم به چه کسی مربوط است که از کلاغ بخواهد؟

هوش مصنوعی: هر زمان که زهره (دختر) به سرعت دستانش را به طرف کسانی که می‌نوازند دراز کند، به من بگو که ساز رباب را بنوازند!

هوش مصنوعی: چون آسمان پر از عشق و زیبایی است، بیایید از گلابی‌های زیبا و دلنشین شراب بنوشیم.