هوش مصنوعی: از شاخ گل زرد رنگ، شبنم نقره‌ای چکید و چهره عیسی به وضوح نمایان شد، در حالی که مریم از شرم او عرق کرد.

هوش مصنوعی: صبح فرا رسید و با نفس‌هایش زمین را به حرکت درآورد؛ همان‌طور که جان انسان با دمیدن روح در جسم آدم به وجود آمد.

هوش مصنوعی: آیا شعله‌های آتش که می‌درخشد، نتیجه‌ی دودی است که از آتش نمرود بلند می‌شود؟ یا اینکه چشمه‌ی زمزم از گریه‌ی هاجر پدید آمد؟

هوش مصنوعی: یوسف صدیق مانند خورشید درخشان ظاهر شد و از این هفت قصرش سر برآورد. نسیم صبا با صدای راستینش از چاک دامن پاک او به وزش درآمد.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و جاذبه‌ای که چهره او دارد، بت‌های مصر که نماد زیبایی هستند، تحت تأثیر قرار گرفته و گویی از دست‌ها و به دامان شب سرخ و مهتابی، به طور مداوم ریزش می‌کنند.

هوش مصنوعی: موسی، با فروتنی و ادب، از ساحل بیرون آمد و در مقابل قبطیان قرار گرفت. اما قبطیان که به خاطر خودبزرگ‌بینی و غرورشان شناخته می‌شدند، به درون دریا غرق شدند.

هوش مصنوعی: اسکندر در روز از تیرگی‌های شب خارج شد و با اراده و قدرت خورشید، به روشنایی و آگاهی رسید.

هوش مصنوعی: در سپیده دم، پرتوهای طلایی خورشید مانند تیغی درخشان ظاهر شد و افق به رنگ سرخ و شبیه به پهلوی یک دیو سپید از خنجر رستم در آمد.

هوش مصنوعی: افسون چشم ستاره‌ها، به این پادشاه، مستی و شادی می‌بخشد؛ و حالا جام جمشید را دوباره در دستانش می‌چرخانند و به او نوشیدنی می‌دهند.

هوش مصنوعی: از شبدیز، اسب زیبا و پرتوان، حاکم آسمان‌ها بر روی زمین می‌آید و بر درخشش گلگون می‌تازد؛ یا پاهای صاحب اسب اشهب، که از نژاد سیاه است، نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیتی بزرگ و مقدس می‌پردازد که باعث هدایت و آرامش انسان‌هاست. وی در زمان‌های خوشی و شادی به همراهی مردم می‌آید و در لحظات سخت و دشوار، دشمنان را سردرگم می‌کند. بدین‌سان، وجود او همچون نوری است که راه را برای افراد هم در خوشی و هم در ناخوشی روشن می‌سازد.

هوش مصنوعی: درخت بخشش را کسی در زمین می‌کارد؛ سرزمین عدالت را کسی حفاظت می‌کند. اسب پیروزی را کسی راند و جوار سرزمین مقدس را کسی نگه‌داری می‌کند.

هوش مصنوعی: جز سایل، کسی نمی‌تواند بر او حکمی داشته باشد؛ اما او نیز باید قبل از اینکه دم درآورد، حکم آن کس را بپذیرد.

هوش مصنوعی: اگر آتش دشمن به جان بیفتد و برای او مشکلی ایجاد کند، ممکن است ثروتش به دست فردی دیگر بیفتد اگر او کمکی در قبال آن دریافت کند.

هوش مصنوعی: کسی که به دیگران وعده می‌دهد، باید به آن وفا کند و آماده باشد؛ در واقع، وفای به وعده همانند ریشه و تربیت اوست.

هوش مصنوعی: با شادی و شرم از همدیگر می‌خندیدند، با روحیه ترس و بخلی که داشتند؛ اگر هر دو زنده بودند، مانند رستم و حاتم با یکدیگر بودند.

هوش مصنوعی: عیسای پیامبر به دنیا مژده می‌دهد که آمدن آخرین پیامبر نزدیک است؛ چنان‌که در آغاز روز، بشارت به آمدن احمد (محمد) داده شده است.

هوش مصنوعی: اگر خشم او به مانند برقی باشد، بر پاداش‌هایی چون کوثر بهشت می‌رسد؛ و اگر لطفش به مانند باران باشد، بر آتش دوزخ فرو می‌ریزد.

هوش مصنوعی: زندگی در نعمت و خوشی مانند نمرود در آتش، در حالی که مالک به سبک ابراهیم خلیل، با افتخار جامه‌ای زیبا و رنگین به تن دارد و از گل و زیبایی بهره‌مند است، در عوض رویدادهای تلخی را تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، زمین به حالتی درمی‌آید که مانند موهای درهم و آشفته و سیاه زیبایانه خواهد شد.

هوش مصنوعی: هرگز بر throne سلطنت، پادشاه آسمان نشیند؛ زیرا با عدل او، جهان به خوشی و شادابی چهره‌ی نو تازه می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کس او را به نام و روشی متفاوت می‌خواند، اما زبان عالمانه‌ای دارد و تنها او را به اسمش می‌شناسند، مگر اینکه از قدرت بیان بی‌بهره باشد.

هوش مصنوعی: یهود، نسل خود را به یهودا نسبت می‌دهد و مسیح را از نسل مجوس و زردشت می‌داند، در حالی که مسیحی‌ها او را فرزند مریم می‌دانند.

هوش مصنوعی: افراد بسیاری او را مسلمان می‌دانند، اما عده‌ای هم هستند که می‌گویند او مانند چشم‌گهر دریاست.

هوش مصنوعی: او هنوز از طریق روحش، رنگ و جلا نگرفته است؛ هنوز لباس جسمش، از نور جانش تأثیر نگرفته و شکل‌گیر نیست.

هوش مصنوعی: در زندگی او، دو تردید به سراغشان آمد که هر یک از این دو تردید به اندازه صد شیطان با وسواس و دقت عمل می‌کرد.

هوش مصنوعی: آدمی نمی‌تواند به راحتی و به مقدار زیاد حرکت کند و از توانش فراتر رود؛ اما خضر به خاطر زندگی‌اش توانسته است این ابهام را حل کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی از دید دیگران پنهان باشد، چه فایده‌ای از وجود او؟ آنچه در زندگی او مهم است، باید در این جهان مشخص باشد!

هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که بسیاری نمی‌دانند که هر چیزی که در این عالم وجود دارد، نعمت و رحمت الهی است. به عبارتی، وجود هر چیز از جانب خداوند رحمت و لطفی دیگر است.

هوش مصنوعی: مثل این است که خورشید که جهان را از نور خود روشن می‌کند، گاهی در ابر پنهان می‌شود و در آن زمان، تو نمی‌توانی آن را ببینی؛ اما این به معنای آن نیست که نورش وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کسی را که مثل من از مسلمانان محبت علی (ع) را در دل دارد، زنده می‌دانیم و او را از نسل انسان‌ها می‌شماریم.

هوش مصنوعی: ولی می‌دانم که باید مدتی مصلحت را در پس پرده پنهان کرد، تا خود؛ زیرا در این مدت، جهان از دود ظلم و آه مظلومان تاریک و ظلمانی می‌شود.

هوش مصنوعی: اسب پیروزی تا زمانی که بتازد، ظلم و ستم را از دنیا می‌زداید. پرچم پیروزی با قدرت و شکوه برپا شده است!

هوش مصنوعی: وقت آن است که از فضای آرام خارج شوی و به میدان زندگی قدم بگذاری؛ تا به دردهایت راه حل بدهی و زخم‌هایت را درمان کنی.

هوش مصنوعی: دل پر از شکایت‌هاست، ولی من صبر و سکوتی مانند شخصی که در ابتدا صبوری کرده دارد؛ در حالی که داستان‌ها و حکایت‌ها بر لبم است، اما من خاموشم مانند تو که داناترین هستی.

هوش مصنوعی: این بیت به موضوع نور و تاریکی اشاره دارد. شاعر از نوری صحبت می‌کند که از صورت پرهیزگاران می‌تابد و از آتش ظلم و ستم اشاره می‌کند که بر بدن‌های ستم‌دیدگان تاثیر می‌گذارد. در نهایت، شاعر از خداوند طلب رحمت و بخشش می‌کند.

هوش مصنوعی: دجال را غرق کن، مانند قبطی‌هایی که با تیغ در نیل می‌افتند. روزهایی چند، زال چرخ (یعنی روزگار) به تو الهام می‌شود.

هوش مصنوعی: صدای غیبی به گوش مادر موسی رسید و او را از خطر فرعونیان آگاه کرد و به او گفت که فرزندش را در آب بگذارد.

هوش مصنوعی: حالا بهتر است درباره حال و احوال دشمنان این خاندان صحبت کنم، چون قبلاً راجع به دوستانشان سخن خوب گفته‌ام، بنابراین باید نکات منفی را درباره دشمان مطرح کنم!

هوش مصنوعی: از نسل امیه، خانواده‌ای منحوس و رد شده تا مروان، و از نسل عباس، گروهی طغیانی که تا زمان مستعصم ادامه داشتند.

هوش مصنوعی: چه فرقی می‌کند اگر در عراق و شام، مدتی مانند عنکبوت زندگی کنیم؛ به خیال خود، بنیاد دولت‌مان را محکم کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: در مکان فرمانروایی، کسی به قدرت رسیده که بر اساس حق و عدالت نیست؛ او با گردنکشی و نافرمانی، به میدان جنگ آمده و مردم را به زحمت انداخته است.

هوش مصنوعی: اگر کسی از خاندان علی، که به فضائل و ویژگی‌های آنها آگاه نیست، نشناسد، گویی نمی‌تواند تفاوت میان چیزهای مختلف را تشخیص دهد؛ مثل اینکه نتواند بوی خوش مشک را از بوی بد سم، یا گل را از خار و عسل را از سم تشخیص دهد.

هوش مصنوعی: ولایت به پایان رسید و نبوت بر پیامبر یثرب در دست توست. اگر او را آزار دهی، عواقب بدی در پی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: تو آن کسی هستی که با محبت و مهربانی‌ات، حتی کسی که در قدرت و بزرگی‌ات از تو می‌ترسد، همچون یک گل به زیبایی و ادب در مقابلت خم می‌شود.

هوش مصنوعی: در حلقه چشم آشیان شاهین، صداهای زوزه‌وار و تند غزالان وجود دارد و همچنین، غزالان همیشه در پی شبان شیر در طول روز و شب هستند.

هوش مصنوعی: در روزگار تو، ضعیفان به آرامش رسیده‌اند و دیگر هیچ‌کس از شکارچیان نمی‌هراسد؛ نه گرگ از بره فرار می‌کند، نه شاهین از تیهو و نه شیر از آهو.

هوش مصنوعی: خرد یعنی عقل و درک، در دل شک و تردید جایی ندارد. پس از تو به چیزهایی که می‌کنی و هر چه که داری، چه زیاد و چه کم، به عنوان نیکی و احترام حساب می‌شود. هر نوع خوبی، چه بزرگ و چه کوچک، دارای ارزش و اهمیت است.

هوش مصنوعی: اگر کسی قدرت مشاهده نور ملک را داشته باشد، حتی اگر او نابینا باشد، می‌تواند با یک عینک این نور را ببیند. همچنین اگر یک مورچه بخواهد، می‌تواند با بستن یک دامن زیبا، به تماشای عالم بالا بپردازد.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، در دل سواران دیگر جایی برای خیال کمک وجود ندارد و دیگر نمی‌توانند به دوستی و محبت فکر کنند.

هوش مصنوعی: زمین پر از خون دشمنان است، مانند اینکه چهره‌ی آسمان در روز غبارآلود، رنگین و زیبا به نظر می‌رسد؛ درست مانند موی سیاه یک زن دیلمی که جذاب و دل‌فریب است.

هوش مصنوعی: صدای قدم‌های عزرائیل، در دل زمین پنهان است؛ و هوای صور اسرافیل، بر روی آسمان ترکیب شده و قرار دارد!

هوش مصنوعی: آسمان به دلیل ناله‌های دل شکسته، هفت لایه را می‌سوزاند و زمین به خاطر خون کشته‌شدگان، هفت پوشش را خیس می‌کند.

هوش مصنوعی: به یاری پزشکان، انسان از عذاب مرگ نجات می‌یابد و در این میان، درد از سرها و تب از تن‌ها و لرزش از جان‌ها و ترس از دل‌ها دور می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که فتنه و آشوبی را به راه می‌اندازی، ای منصور از دلت به خود بیا؛ و وقتی که مانند بند شمشیر ذوالفقار به چیزی وابسته می‌شوی، ای معصوم از این احوال دوری کن.

هوش مصنوعی: با تیغ سنگین خود، زنده‌ای را که در آغوش آسمان‌هاست به آتش می‌کشانی؛ و با رنگین نیزه‌ات، بی‌فایده‌های خاکی را سامان می‌دهی.

هوش مصنوعی: از چهره‌ی تو نسیم بویی شبیه به دسته‌ای ریحان به مشام می‌رسد؛ و از ناخرسندی دشمن تو، زمین به شکلی شبیه به کشت شلغم می‌افتد.

هوش مصنوعی: باید از شدت درد و محنت، چنان خون بریزد که از تن این فلک بی‌رحم تا قیامت، لباس عزا به در نیاورد.

هوش مصنوعی: مرغ‌های قدیمی با آهنگ‌های دلخراش خود ناله کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد هنگام ناله من، یک بلبل خوش صدا هم در گوشه‌ای ناله‌اش را سر داده است.

هوش مصنوعی: جز یاد و خاطره‌ام، چیز دیگری به دامن معشوق نمی‌ریزد. روح القدس چون دمیدن هوایی خوش از آستین فکر به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: نه هر فرزندی که از مادر بی‌همسر به دنیا می‌آید، مثل عیسی می‌شود؛ و نه هر زنی که بدون شوهر فرزندی به دنیا می‌آورد، می‌تواند مثل مریم باشد.

هوش مصنوعی: تلاش کن تا زمین به تو پاسخ بدهد و آرامش را از آسمان بگیری؛ اگر نپویند، آسمان هم دور خود نمی‌چرخد.

هوش مصنوعی: آیا در راهی که بسته است، دشمنانت قدرت حرکت دارند؟ آیا در آسمان، خواسته‌ات محقق می‌شود و دوستانت از آن بهره‌مند می‌شوند؟