هوش مصنوعی: به سوی جایی رفت که دلش را شکسته و ناراحت کرده است و با دلی پر از درد و غم، با دست‌هایش آن را محکم گرفته است.

هوش مصنوعی: با او از رنج و دردهای خود شکایت کنید و اشک‌هایتان را بریزید، در حالی که چهره‌تان از اندوه رنگ باخته است.

هوش مصنوعی: بزاری اینطور گفت: ای دختر عم، جدایی ما از هم حتمی است.

هوش مصنوعی: ما با عشق و وفاداری به تو پیش می‌رویم و به خاطر تو همه چیز را فدای خود می‌کنیم.

هوش مصنوعی: اگر از محبت من در دل تو نگرانی نیست، پس جایگاهی بهتر از خاک برای من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر رابطه‌ات با من با شرط و منت باشد، دل‌ت را از عشق من جدا نکن ای عزیز چهره.

هوش مصنوعی: من بدون تو مانند ماهی‌ای هستم که بر روی زمین خشک افتاده، مانند گناهکاری که در عذاب به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: او این سخن را گفت و از چشمانش مانند مروارید طلا اشک‌ها ریخت.

هوش مصنوعی: وقتی گلشه شنید این حرف را، با صدای ناله به حالت اندوهناک و زیبا به غم درآمد.

هوش مصنوعی: او گفت: ای گل، آرزوی من این است که نام تو از نام من جدا نشود.

هوش مصنوعی: ای عزیز، قلب و جانت همیشه با محبت من گره‌خورده باشد و عشق من در وجود تو جاودان بماند.

هوش مصنوعی: میان من و تو هیچ فاصله‌ای نباشد و از چرخ روزگار نیز بی‌وفایی پیش نیاید.

هوش مصنوعی: اگر نگاهی به من بیندازی، من تو را نمی‌جویم و اگر به دنبال من باشی، نمی‌توانی مرا در خاک پیدا کنی.

هوش مصنوعی: او این حرف را زد و از چشمانش مانند سیلابی بر روی گل ارغوانی جاری شد.

هوش مصنوعی: آنگاه او ورقه‌ای را در دست گرفت و با تن خود سوگند و پیمان بست.

هوش مصنوعی: اگر تو در کنارم نباشی، هیچ وقت نمی‌توانم شاد زندگی کنم و اگر به جز تو، از هیچ‌کس دیگر خوشحالی نبینم.

هوش مصنوعی: اگر چرخ روزگار به شکلی تغییر کند، از دست افرادی که بداندیش هستند، گرفتار خواهم ماند.

هوش مصنوعی: من در این سرزمین تاریک و بی‌نشانه، جایی تکیه کنم و از آن به بعد کجا باید بروم و نابود شوم؟

هوش مصنوعی: او این را گفت و از هر دو طرف آگاهی شان را از دست دادند و به تندی در یک راه پیش رفتند و از هر دو طرف صداهایی بلند شد.

هوش مصنوعی: پیمان و عهد و وفا را شکستند، به طوری که هیچ‌کس از آن‌ها نه می‌تواند ظلمی بکند و نه تحمل کند.

هوش مصنوعی: سخن از گلشه است که به مامک و بابک می‌گوید: تو هم به سوی ما بیا و به خوبی‌های ما نظر کن.

هوش مصنوعی: به قسم به هر دویشان، دل خود را نسبت به هر کدام محکم کن و با عهد و پیمان آنها را به هم متصل کن.

هوش مصنوعی: هیچ کس دیگری جز راه پیمان و صداقت نسبت به تو نمی‌تواند دل ببندد.

هوش مصنوعی: او به من گفت اگر از صحبت‌های تو نتوانم سر بردارم و از عشق و ملاقات تو جدا شوم، چه حالتی پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: دلی پر اضطراب و غمگین به سوی باغ گل رفت.

هوش مصنوعی: پدر هر کس به طور ثابت و محکم پیمانی را بسته و برای سفر، کارها را آماده کرده است.