هوش مصنوعی: او به این سخن ادامه می‌داد و مانند برقی که می‌تابد، سریع و تند حرکت می‌کرد و دلش پر از اندوه و رنج بود.

هوش مصنوعی: وقتی قهرمانان نیمه‌ای از مسیر را طی کردند، همه به شدت فریاد زدند.

هوش مصنوعی: ربیع ابن عدنان از اتفاقات و وضعیت جنگ آگاه شد و متوجه شد که سپاه برای شرکت در نبرد به راه افتاده است.

هوش مصنوعی: بشتابید و جمع آوری کنید نیروهایتان را، سپاه بزرگی را آماده کنید که مانند ابر سیاه عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: شجاعان و دلاورانی که تجربه مبارزه را دارند و در برابر مشکلات و خطرات قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: در عرب مردی بود که داستانش همه جا پیچیده و بیشتر صحبت‌ها درباره مرگ اوست.

هوش مصنوعی: ربیع ابن عدنان، امیر عرب، در لباس جنگ و با تجهیزاتش پنهان شده است.

هوش مصنوعی: پیش از این که تو به سوی او بروی و به گل نزدیک شوی، دشمنی و کینه‌ای که در دل داشت، به او نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: ای دل زیبای من، هرگز بدون تو روزهای خوش برایم وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: بدان که از خاندان شیبه، گروهی برای تو به راه افتاده و بر من راه را بسته‌اند.

هوش مصنوعی: چنان که شیر خشمگین، ورق را برمی‌گرداند و دل، چشم و دست را در خون شسته است.

هوش مصنوعی: بدان که اگر مرا از خود دور کند، به خاطر تو مرا در پشت پرده پنهان نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم از تو سوالی بپرسم، آیا با صراحت پاسخ خواهی داد یا از گفتن حقیقت فرار خواهی کرد؟

هوش مصنوعی: اگر نظر تو به ورق و کتاب است، پس نظر خودت را به من بگو، ای کسی که دل‌ها را می‌ربایی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به میدان جنگ بروم، نمی‌دانم حقیقت چیست و چگونه باید با آن روبه‌رو شوم.

هوش مصنوعی: اگر تصمیم تو به سمت من است، نترسم؛ هرچند که دنیا پر از دشمنان است.

هوش مصنوعی: به قدری آن‌ها را از روی زمین نابود می‌کنم که ستارگان به خاطر من، مرا ستایش خواهند کرد.

هوش مصنوعی: گلشاه به او گفت: ای کسی که نام جوی را در نظر داری، نگران نباش و از دشمنان چیزی نخواه.

هوش مصنوعی: آیا تو تا پایان دنیا، برای من بزرگ‌تری که از صد ورق کاغذ به من ارزشمندتری؟

هوش مصنوعی: روز و شب من به خاطر وفاداری به تو می‌گذرد، همچون کسی که مرید و شیفتهٔ خاک پای تو باشد.

هوش مصنوعی: ربیع ابن عدنان با شنیدن سخنان او بسیار خوشحال شد و از غم و اندوه خود رهایی یافت.

هوش مصنوعی: او مانند موج دریا به سوی یار دل می‌راند و چشمانش به سمت بدخواهان می‌چرخد.

هوش مصنوعی: سپاه از هر دو طرف رانده شدند و در میانه راه به هم رسیدند.

هوش مصنوعی: همانطور که ساخته شده‌اند، جنگ نکردند و برای انتقام‌جویی توقف نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: جنگجویان از گرد و غبار مسیر جنگ برپا شده، زمین را به لرزه درآوردند.

هوش مصنوعی: سپاه را آماده نبرد کردند، زیرا میدانستند که جنگیدن فقط به دلخواه و آرزو نیست.

هوش مصنوعی: دانش‌ها از نغمه‌های خفی به دور رفتند و آسمان را پر از نور ماورا کردند.

هوش مصنوعی: عشق و محبت جان انسان را می‌سوزاند و در چنین حالتی چشم‌ها به دوری و فراق می‌نگرند.

هوش مصنوعی: با نشانه ای از کینه و دشمنی، خطی از آتش بر سر تیغ قرار گرفت و به خاطر کینه ای که در دل داشتند، به شدت به یکدیگر حمله کردند.

هوش مصنوعی: به دلیل شدت جنگ و آشوب و سر و صدا، اوضاع به شدت آشفته و ناآرام شده است. این ناآرامی و هیاهو به اندازه‌ای است که حتی صدای ابرها و سکوت را نیز تحت تأثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: از شدت درد و زخم‌هایی که از تیر و کمان و نیزه و شمشیر به وجود آمده، به شدت ناراحت و آزرده‌ام.

هوش مصنوعی: تو گفتی جهان به این شکل باقی نمی‌ماند و زمین همواره تحت تأثیر حرکت آسمان‌ها قرار دارد.

هوش مصنوعی: زمین به رنگ خون‌های درخشان درآمد و آسمان بواسطه گرد و غبار، مانند چوب آبنوس تیره و تار گشت.

هوش مصنوعی: زمانی که آسمان از نور روشن شد، مشکل و تنگنای سخت باعث شد که شیرمردان از زره خود خارج شوند و آزاد شوند.

هوش مصنوعی: ربیع ابن عدنان مانند پلنگی که در هنگام خشمغرید و به نبرد آماده می‌شود، با قوت و عزم به میدان جنگ می‌آید.

هوش مصنوعی: اسب‌ها را به میدان جنگ هدایت کردند و از شدت ترس بر زمین افتادند.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ که از دشت هامون برخاسته، گرد و خاکی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: آسمان همچون ابری سیاه و غم‌انگیز است و روح من شبیه اسب سوار است. آیا کسی در این شب تار، آن ابر تیره را مشاهده کرده است؟

هوش مصنوعی: به این صورت در میدان جنگ حرکت می‌کرد و همزمان بازی می‌کرد و به نمایش قدرت خود می‌پرداخت.

هوش مصنوعی: شخصی شعری را بیان کرد، اما او را سوارکار ندانسته‌اند. شعر او به قدری زیبا و عجیب است که باید به آن توجه کنیم.