هوش مصنوعی: علمای دیگر دوباره گردهم آمدند و همه برای شنیدن داستان آن شمع گرد آمدند.

هوش مصنوعی: جمعیت زیادی به دلیل روحیه ناشی از هیجان و شوق، به درب زندان هجوم آورده‌اند و در حال سر و صدا و شور و شوق هستند.

هوش مصنوعی: شبلی به جنید مراجعه کرد و گفت، ای شیخ، ما در مشکلات و چالش‌ها گرفتار شده‌ایم.

هوش مصنوعی: انسان‌های جهان به طور جمعی گرد هم آمده‌اند تا شاه سیفور را از زندان آزاد کنند.

هوش مصنوعی: به محض اینکه او را بردارند، مردم دنیا از هر سو به سمت او می‌دوند.

هوش مصنوعی: شیخ وقتی این خبر را شنید، با مریدانش برخواست و به سوی زندانیان رفت.

هوش مصنوعی: وقتی به آنجا رسید و جمعیت فراوانی را دید، آن مرد بزرگ و معروف را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: به ما یک مدت زمان فرصت بدهید، سپس هر چه که پیش آمد با شما برخورد کنیم.

هوش مصنوعی: این را گفت و سریع به زندان رفت، دید که آن پادشاه به خاطر ترس از هیبت و قدرتش به لرزه افتاده است.

هوش مصنوعی: منصور، کمتر از این خود بزرگ‌بینی و تظاهر کن و از زبان و دروغ‌گویی بکاه.

هوش مصنوعی: وقتی تو صحبت می‌کنی، دیگر دوست صمیمی نمی‌شوی و تا وقتی که چیزی باقی مانده، رازدار نخواهی بود.

هوش مصنوعی: در فکر و خیال خود به شدت مجنون شده‌ای و از صحبت‌های قوانین و قواعد بی‌خبر و دور افتاده‌ای.

هوش مصنوعی: این گفته تو تماماً دیوانگی است و عقل نمی‌تواند با این کلام به سازگاری برسد.

هوش مصنوعی: هر آنچه که تو می‌گویی، پیامبر هرگز چنین رازهایی را فاش نکرد و در این مورد هیچ‌گاه سستی نکرده است.

هوش مصنوعی: قرآن هر چیزی را توضیح و تبیین کرده، اما درباره این موضوع خاص چیزی نگفته است.

هوش مصنوعی: رهبر ما مانند پیامبر است، بنابراین آنچه تو گفتی نادرست است.

هوش مصنوعی: آنچه تو گفتی، تنها یک انکار خالص است. ای نیازمند، از انکار بگذر، زیرا با این کار از عذاب روحی رها می‌شوی.

هوش مصنوعی: بعد از آن منصور به پدرش گفت: ای پدر، تو از رازهای نهفته و اسرار خود خبر نداری.

هوش مصنوعی: تو در وضعیت ناگوار و خسته کننده‌ای به سر می‌بری. چگونه ممکن است که تو حالا مثل شخصی خود را معرفی کنی که سخنان احمد را شنیده و پیروی کرده است؟

هوش مصنوعی: احمد می‌گوید، تو نمی‌دانی که وجودت بدون نشانه و مشخصات چگونه است یا کجاست.

هوش مصنوعی: احمد می‌گوید که من در کنار خدا هستم و تو نمی‌دانی که وجود تو چقدر بی‌ثبات و بی‌وفاست.

هوش مصنوعی: خداوند فرمود که ما به تو نزدیکیم، اما تو چه می‌دانی که در گمراهی به سر می‌بری؟

هوش مصنوعی: خداوند فرموده است که من همیشه همراه و ناظر بر کمالات شما هستم و هر کسی که این را انکار کند، ایمانش ضعیف و آسیب‌پذیر خواهد بود.

هوش مصنوعی: تو به گونه‌ای رفتار می‌کنی که انگار به اصول و آموزه‌های قرآن اعتقاد نداری و آنها را انکار می‌کنی.

هوش مصنوعی: لباس مقدس را در مسیر فریب و نیرنگ، به تن کرده و کوشش می‌کند.

هوش مصنوعی: تو در زیر پوشش خود، به مردم وانمود می‌کنی که عارف و زاهد هستی، در حالی که در باطن، به worship idols (بت‌ها) مشغولی.

هوش مصنوعی: تو در مسیر حرکت خود، به گونه‌ای رها از خودخواهی و خود را از هزاران پرده و حجاب آزاد کرده‌ای.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات با این لباس، مردم عادی را فریب می‌زنی و از طغیانگران بهره‌برداری می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو به خاطر خودخواهی‌ات در دام افتاده‌ای و به همین دلیل در تصویرسازی ذهنی خود گرفتار شده‌ای.

هوش مصنوعی: این بخش به این معناست که مسیر عرفان و فنا به تو مرتبط نیست و بهتر است در اینجا کمتر سخن بگویید و خود را مهار کنید.

هوش مصنوعی: اگر در تقلید و پیروی از دیگران ماندی، حالا چگونه می‌خواهی به اصل و حقیقت توحید دست پیدا کنی؟ از کجا می‌خواهی به این درک و شناخت برسید؟

هوش مصنوعی: اگر به سراغ خودت بروی و بی‌نشانی را دنبال کنی، نمی‌توانی به حقیقتی دست یابی. عقل تو در پذیرش معنای واقعی شک دارد و ممکن است نتوانی راه درست را پیدا کنی.

هوش مصنوعی: وقتی جنید این حرف را شنید، در دلش احساسات و فکرهای متنوع و متفاوتی به وجود آمد.

هوش مصنوعی: او از آنجا خارج شد و مانند باد به خلوت خود رفت و در آنجا آرامش یافت.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، بزرگواران از شدت ناراحتی فریاد زدند و از جنید، عارف پاک و برجسته، خواستند که نظر و فتوا بدهد.

هوش مصنوعی: شیخ گفت که او از نظر ظاهری باید کشته شود، اما در حقیقت او مورد عنایت خداوند قرار دارد و معلوم نیست که او کیست.

هوش مصنوعی: جنید با صداقت و پاکی خود فتوی صادر کرد و این موضوع سبب شد که بخشی از علما و اشراف به شدت نگران و مضطرب شوند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که هنگامی که منصور را به دار می‌برند، آن دوست نزدیک (که به او عشق و ارادت دارد) به او می‌رسد.

هوش مصنوعی: شبلی در آن لحظه به جانب او رفت و نشسته و گفت: ای محبوب که پرستنده حق یزدان هستی.

هوش مصنوعی: در این زمان، اسرار خداوند را برای دیگران روشن کردی و از این رو، جانت به خاطر این افشاگری به خطر خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: دیگر در مورد مشکلاتت صحبت نکن، زیرا زمانی که در میان مردم حضور نداری، ارزش و مقام تو کاهش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: این افراد بی‌رحم تو را می‌برند و آشفتگی به جانت می‌آورند تا تو را به حالتی عوضی دچار کنند.

هوش مصنوعی: منصور گفت: ای دوست، من در یک دریا عمیق و سخت به مشکلات افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: وجود من به طور کامل در هم ذوب شده و دیگر از ترس، شادی یا غم خبری نیست.

هوش مصنوعی: من نه مثل منصور هستم، تو خود منصور هستی؛ از راه توحید و حقیقت دور نیستم، این را متوجه شو.

هوش مصنوعی: خزانه‌ای پنهان در این بدن وجود دارد، و حقیقت وجود من در این نام نمایان شده است.

هوش مصنوعی: من همواره نخستین و آخرین بوده‌ام؛ هم در ظاهر و هم در باطن وجود داشته‌ام.

هوش مصنوعی: در این زمان، می‌خواهم نشانه‌هایی از توحید را پیدا کنم و دل عاشقان را در سراسر جهان شاد و مشتاق کنم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم از هستی خود بگذرم و در وجود حقیقت جاودان شوم.

هوش مصنوعی: این جسم را بر دار می‌زنم و نام او را با سخن به یاد می‌آورم.

هوش مصنوعی: عاشقان سوخته باید بفهمند که موجودیت من به اندازه‌ای از دنیای مادی دور شده که تنها به نام بزرگ و حقیقی عشق وابسته‌ام.

هوش مصنوعی: من به خاطر تمامی موجودات دنیا به این جهان آمدم، بنابراین در وجود آدم نیز قرار گرفتم.

هوش مصنوعی: من در دنیای پیرامون خود به عنوان نمادی از حقایق وجود دارم و می‌توانم حقیقت را به وضوح نشان دهم.

هوش مصنوعی: من برای عشق و محبت به این دنیا آمده‌ام، بنابراین از این نفس‌های زودگذر و سطحی فراتر رفته‌ام.

هوش مصنوعی: من برای جستجوی حقیقت آمده‌ام و به همین دلیل در عین پذیرش و باور آنچه می‌دانم، قدم برداشته‌ام.

هوش مصنوعی: من به خاطر مسیری که بخواهم به یکتایی برسم، به ناچار از وابستگی‌ها و تعلقات دنیوی جدا شدم و به سادگی و تهی‌نایی رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: من به خاطر تمام موجودات به این دنیا آمده‌ام، بنابراین از همین جمله به وجود آمده‌ام.

هوش مصنوعی: من در مسیر دین پیامبر اسلام (احمد) حرکت کردم و اعتقاد و آموزه‌های دین را با امید و تلاش در این راه منتشر کردم.

هوش مصنوعی: در مسیر احمد، اسب را با شتاب گام برداشتم و جانم را در راه او فدای کردم.

هوش مصنوعی: من از جام احمد نوشیده‌ام و از میان مردم دنیا، گوی را به دست آورده‌ام.

هوش مصنوعی: مصطفی راهنمای من در دین است و او به من راه یقین را نشان داده است.

هوش مصنوعی: من از این مسیر بازنمی‌گردم، شب‌ها چندین بار با من خواهی بود، اما در نهایت چه پیش خواهد آمد؟

هوش مصنوعی: در این لحظه زمان می‌خواهیم تا از محشر یک روز دیگر برای خود بسازیم.

هوش مصنوعی: چون ما یاری داریم که وفادار و پاک‌نهاد است، گنج و ثروت واقعی در ایمان به خدا و توحید نهفته است.

هوش مصنوعی: جسم خود را در راه حق فدای عشق کرده و معنای حقیقی را با وجودش درک کرده است.

هوش مصنوعی: در مسیر دین پیامبر، هر لحظه او از خداوند بخشش‌ها و نعمت‌های فراوانی دریافت می‌کند.

هوش مصنوعی: در واقع راهنمای واقعی عالم، اوست، زیرا در این لحظه، قطب وجود در عالم اوست.

هوش مصنوعی: در این جهان وسیع، نام او باعث راهنمایی و حمایت سالکان و جویندگان می‌شود.

هوش مصنوعی: او از حال من باخبر است و اینجا به من پیام می‌رسد، ای پدر.

هوش مصنوعی: او از شیراز بیرون آمده و حالا، چهره‌اش را فردا به وضوح خواهی دید.

هوش مصنوعی: وقتی آن شخص بزرگ و پاکدل بیاید، من رازهای خود را با او درمیان می‌گذارم.

هوش مصنوعی: وقتی آن بزرگوار از وضعیت من آگاه شود، پس از آن به من بگوید که مرا به دار ببرند.

هوش مصنوعی: شبلی به مردان دین می‌گوید که این شخص به فرصتی احتیاج دارد تا به یقین برسد.

هوش مصنوعی: فردا یک شخصیت بزرگ و مذهبی خواهد آمد که در معنا و ظاهر بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: این لحظه، او شیخی دانا است که در عالم، شگفتی‌ها و مقام‌های او به وضوح نمایان است.

هوش مصنوعی: همه گفتند که این حال را رها کردیم، زیرا وقتی شیخ بیاید، از دل فغان و ناله خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: پس از آنکه روز روشن شد، همانند شیر قوی و بزرگی، او از قیر بیرون آمد.

هوش مصنوعی: وقتی آن شیخ به بغداد رسید، پیش شیخ منصور در آن زمان رفت.

هوش مصنوعی: ای مرد با ایمان، بگو این مردم چرا برای تو این کارها را انجام می‌دهند؟

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز حق نمی‌تواند به حقیقت واقعی پی ببرد؛ آیا کسی را دیدی که با خوشحالی به سرِّ حقیقت دست یابد؟

هوش مصنوعی: چرا با انسان‌های ناتوان و حقیر سخن گفتی و دیدی که آن‌ها چه ظلمی می‌کنند؟

هوش مصنوعی: تو چرا آنچنان روشن و واضح از حقیقت سخن گفتی که همه چیز را مشخص کردی و سپس رفتی زیر حکم اعدام؟

هوش مصنوعی: الماس‌های ارزشمند را خدا به طور پنهانی در دل این دنیا قرار داده است، پس چرا این را به وضوح و آشکارا نشان نمی‌دهد؟

هوش مصنوعی: تو به وضوح راه توحید را می‌دیدی و در دل خود گنجینه‌ای از اسرار پنهان داشتی.

هوش مصنوعی: مدت پنج سال است که همیشه در راه حق، به آرامی در حال نوشیدن شراب رازآلودی بوده‌ام.

هوش مصنوعی: این چه حالتی است که تو در این زمان به طور کامل از خود بی‌خود شده‌ای؟ هر دو جهان را پر از سر و صدا و هیاهو کرده‌ای.

هوش مصنوعی: بعد از آن منصور گفت: ای هنرمند، چه بگویم در مورد تو که از این خبر باخبری؟

هوش مصنوعی: معنای عمیق و بی‌پایان وجود دارد که بدون هیچ محدودیتی به ما رسیده است.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که این دریای آرام، همیشه امواجی را بالا می‌آورد.

هوش مصنوعی: حداقل نشانه‌اش این است که حقیقت، حقیقت است و حق مطلق نمایان شده است.

هوش مصنوعی: در این زمان، حقیقت یکتایی و وحدت خداوند آشکار شده است و من می‌گویم که این انسان‌های پست و بی‌فایده را از درخت تاریخ پایین آورده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر از تو نظر و رأیی بخواهند، آن را بده، اما برای این کار لطفی نکن و این زمان را به نفع خود بگذار.

هوش مصنوعی: شیخ به او گفت: آنچه گفتی نادرست است. من می‌دانم که ذات تو همانند خداوند است.

هوش مصنوعی: وقتی که از جهل و نادانی و باورهای نادرست خود جدا شدم، در این لحظه خداوند را به روشنی مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: منصور گفت که از سخنان ما بگو، زیرا این مرد خدا این‌گونه سخن گفته است.

هوش مصنوعی: در این زمان، به نظر می‌رسد که لازم است او را از بین ببریم، بنابراین ای بزرگواران، هرچه سریع‌تر اقدام کنید.

هوش مصنوعی: بعد از آن، شیخ بزرگ و شخصیت برجسته دین به صحنه آمد.

هوش مصنوعی: تمام موجودات عالم گرد او جمع شدند تا از او حکم و دستور بگیرند.

هوش مصنوعی: وقتی شیخ به مردم گفت، منصور اظهار کرد که در این لحظه، مرگ برای من حتمی شده است.

هوش مصنوعی: در راه افرادی که ظاهر را می‌بینند، حرکت کردن ممکن است، اما در درون و باطن، تنها خدا می‌داند که چه کسی واقعاً کیست.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، بزرگ‌مردان فریادهای خود را بلند کردند و سپس طناب دار را آماده کردند.

هوش مصنوعی: پس از آنکه او را به دار مجازات بردند، در آن مکان آدم‌های بسیار زیادی گرد آمده بودند.

هوش مصنوعی: همهٔ استادان و معلمان حاضر بودند و سالکان و رسیدگان نیز به آن‌ها نگاه می‌کردند.

هوش مصنوعی: افراد باهوش و دانا در آنجا حضور داشتند، اما مردم نادان و بی‌علم فراوان بودند و مانند الاغ‌ها رفتار می‌کردند.

هوش مصنوعی: چه روز عجیبی است آن روز ای پدر، روز محشر به نظر می‌رسد که همه چیز درهم شده و در هم تنیده است.

هوش مصنوعی: در وسط حلاج، مانند شیران در دل جنگل به قوت و شجاعت بایست.

هوش مصنوعی: او هیچ ترسی ندارد و از هیچ چیز نمی‌ترسد؛ چون تمامی چیزها که پشت سرش هستند، برایش شناخته شده‌اند و او به خوبی از آنها آگاه است.

هوش مصنوعی: وقتی که فریاد "من حقیقت هستم" به گوش رسید، تمام مردم به وحشت افتادند و جان همه در لرزه درآمد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، سالکان به کلی از خود غایب شدند و اهل معرفت در عمق وجود خود به آگاهی دست یافتند.

هوش مصنوعی: صوفیان از دنیا و جسم خود دست کشیده و جدا شده‌اند، اما عارفان جان و دلشان در این مسیر به شدت آسیب دیده و کاهش یافته است.

هوش مصنوعی: زاهدان از پارسایی و خودداری خود بیرون آمدند و ترک زهد و پرهیز را کرده و به زندگی پرشور و پرتحرک روی آوردند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، افراد محترم و قدرتمند صدای فریادشان بلند شد و مردم عادی را به انتقاد از درویشان و صوفیان وادار کردند.

هوش مصنوعی: همه شیخ‌ها با هم گفتند که در مسیر محمد (ص)، به بی‌راهه رفته‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی منصور او را در آنجا دید، همینطور گفت: "حال بر دوش شما هستم."

هوش مصنوعی: آن مرد با دست به ریسمان چنگ زد و با پا بر نردبان تکیه کرد و بالا رفت تا به دار رسید.

هوش مصنوعی: هر زمان آن مرد خدا به میدان می‌آمد، به وضوح می‌گفت حقیقت را.

هوش مصنوعی: سگ‌هایی که به او حمله می‌کردند، سنگ‌ها را به سمتش پرت می‌کردند.

هوش مصنوعی: بار دیگر صدای "من حق هستم" در عالم طنین‌انداز شد و همه موجودات به این ندا پاسخ دادند.

هوش مصنوعی: مردم در آن زمان به حدی متوجه نشدند که در حالی که به حالتی از شگفتی و بی‌خود بودن رسیده بودند، از حقیقتی عمیق غافل بودند و فقط در حال اظهارنظر بودند.

هوش مصنوعی: در آن مکان، میخ و چکش و مصالحی مثل سنگ و خشت وجود داشت و افرادی مشغول کار بودند و در میان این فعالیت‌ها حقیقتی بزرگ و روشن آشکار شد.

هوش مصنوعی: زمانی که مفسدی از میان رفت و دست او قطع شد، در آن لحظه خون از دست او می‌چکید.

هوش مصنوعی: بر روی زمین حقیقتی بزرگ و روشن به تصویر کشیده شده است. این چه موضوع عجیبی است! این چه عشقی است که در کار است؟

هوش مصنوعی: او دستش را بر روی او کشید و گفت که آبروی مردان از خون آنهاست.

هوش مصنوعی: او دستش را به ساعدش مالید و با خوشحالی حس نشاطی پیدا کرد و غم را از خود دور کرد.

هوش مصنوعی: شبلی به کسی می‌گوید که از چه چیزی بر او گذشته است و چرا دستش را بر روی صورتش گذاشته و آن را به این حالت درآورده. در واقع او می‌خواهد بداند که چه اتفاقی افتاده که چنین واکنشی نشان داده است.

هوش مصنوعی: گفت من این لحظه برای نماز اقامه می‌کنم، پس برای وضو گرفتن از خون خود استفاده می‌کنم، ای کسی که پاک و بی‌آلایش هستی.

هوش مصنوعی: این عشق و محبت به قدری عمیق است که برای برقراری ارتباط با آن، هیچ چیزی جز فدا کردن خود و گذشتن از خودی و خواسته‌ها مناسب نیست. راز این عشق تنها با جان‌فشانی و صداقت واقعی به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: پس از آن، شبلی به او گفت: ای مرد، از تصوف در این زمان یک راز بیاور.

هوش مصنوعی: اگر یقین داری که در مسیر حق قرار داری، کم‌تر به آنچه می‌بینی توجه کن.

هوش مصنوعی: دوباره به تو می‌گویم، ای فرد دانا، از طریق عشق ما را مطلع کن.

هوش مصنوعی: عشق در این مکان است، وقتی که کسی را بدون دلیل و ناحق مجازات می‌کنند. بعد از آن، از حس انتقام به آتش کشیدن دیگران.

هوش مصنوعی: او این را گفت و واقعاً همین‌طور شد؛ حال او در جهان به‌طور گسترده‌ای پخش شد.

هوش مصنوعی: پس از آن، به خاطر ظلم و ستم خواجگان و جاهلان بی‌وفا، سر را بریدند.

هوش مصنوعی: زمانی که سر آن مرد بزرگ را بریدند، او با صدای بلند اعلام کرد که حق برتر است و این حقیقت را به وضوح نمایان کرد.

هوش مصنوعی: پس از آنکه جاهلان، با آتش خود سوختند، خاک او را بر باد دادند و آن زمان را از دست دادند.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به این که خاک او از طریق باد به آب روان می‌شود و در نتیجه، این فرایند باعث ظهور و شکوفایی الهی می‌گردد. به نوعی می‌توان گفت که عناصر طبیعی در کنار هم باعث بروز زیبایی و حقیقتی عمیق‌تر می‌شوند.

هوش مصنوعی: ای عارف با درایت، به کنکاش بپرداز و ببین چه بر سر مردان آمده است.