بخش ۶۵ - در بیان علامتهای منافق
دور باش ای خواجه از اهل نفاق
در جهنم دان منافق را وثاق
سه علامت در منافق ظاهرست
زان سبب مقهور قهر قاهرست
وعدههای او همه باشد خلاف
قول او نبود بغیر از کذب و لاف
مؤمنان را کم رعایت میکند
هم امانت را خیانت میکند
نیست در وعده منافق را وفا
زان نباشد در رخش نور و صفا
تا نپنداری منافق را امین
نیست بادا تخمش از روی زمین
از منافق ای پسر پرهیز کن
تیغ را از بهر قتلش تیز کن
با منافق هرکه همره میشود
منزل او در تکِ چه میشود
بخش ۶۴ - در علامتهای سخت دل: سخت دل را سه علامت یافتمبخش ۶۶ - در بیان علامتهای متقی: سه علامت باشد انرد متقی
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دور باش ای خواجه از اهل نفاق
در جهنم دان منافق را وثاق
هوش مصنوعی: ای آقا، از افراد نفاق دوری کن، زیرا در جهنم، منافق را به زنجیر بستهاند.
سه علامت در منافق ظاهرست
زان سبب مقهور قهر قاهرست
هوش مصنوعی: سه نشانه در شخص نفاق وجود دارد و به همین دلیل همواره تحت قهر و سلطه قاهر است.
وعدههای او همه باشد خلاف
قول او نبود بغیر از کذب و لاف
هوش مصنوعی: تمام وعدههای او فقط دروغ و بزرگنمایی است و هیچ یک از آنها به حقیقت نزدیک نیست.
مؤمنان را کم رعایت میکند
هم امانت را خیانت میکند
هوش مصنوعی: مؤمنان به همدیگر احترام نمیگذارند و به امانتها نیز خیانت میکنند.
نیست در وعده منافق را وفا
زان نباشد در رخش نور و صفا
هوش مصنوعی: وعدههای منافقانه هیچگاه وفا نمیشود، زیرا در چهره او نه نوری است و نه پاکی.
تا نپنداری منافق را امین
نیست بادا تخمش از روی زمین
هوش مصنوعی: مراقب باش که افراد نیرنگ باز را به درستی نشناسید؛ زیرا ممکن است به ظاهر قابل اعتماد به نظر برسند، اما در واقعیت نیّتهای نادرستی دارند.
از منافق ای پسر پرهیز کن
تیغ را از بهر قتلش تیز کن
هوش مصنوعی: پسر، از انسانهای ناقص و ریاکار دوری کن و در برابر آنها آماده باش.
با منافق هرکه همره میشود
منزل او در تکِ چه میشود
هوش مصنوعی: اگر کسی با منافق همراه شود، جای او دچار مشکل و تزلزل خواهد شد.
حاشیه ها
1395/01/29 18:03
علی
مصرع آخر چطور خونده میشه?معنیش چیه?
1395/01/30 04:03
دوستدار
علی آقای گرامی.
میگوید هر که با دورویان ( منافقان)همراه ( همره )میشود
سرانجام منزلگاهش ته (تک) چاه (چه) خواهد بود.
چاه گمراهی.