هوش مصنوعی: وقتی که در مسیر حج کاروانی بود، راه طولانی و مسافران درگیر کارهای خود بودند.

هوش مصنوعی: در بین گروهی از مسافران، فردی وجود داشت که هر دو گوشش ناشنوا بود. آیا این را نمی‌شنوی؟

هوش مصنوعی: ناگهان آن مرد ناشنوا در مسیر خوابش برد و کاروان به طور ناگهانی از محل خود حرکت کرد.

هوش مصنوعی: مردی که بیدار است، در عالم خود یکه و تنهاست، و مانند کسی که نابینا است، از وقایع و حال و هوای اطرافش بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: رفت و با گفتاری شیرین و دلنشین، کسی را که در خواب خوش به سر می‌برد بیدار کرد و این سخن را بارها در گوش او تکرار کرد.

هوش مصنوعی: گفت: ای نابینا! قافله‌ها در حال رفتن هستند، دیگر خود را به زحمت نینداز و بیشتر از این بر جانت آتش نریز.

هوش مصنوعی: بیایید تا با هم به حرکت درآییم؛ دیگر در اینجا به تنهایی آواز نخوانیم.

هوش مصنوعی: کاروان‌ها رفتند و ما در این مکان ایستاده‌ایم، باید ببینیم تا چه زمانی در پیش‌رویمان راهی هست.

هوش مصنوعی: کر نمی‌دانست و در حیرت بود، بی‌خبر از وجود خود و روحش مانده بود.

هوش مصنوعی: مرد به او گفت: ای کر، چرا درمانده و عاجز شده‌ای؟ تو مثل حلقه‌ای هستی که بر در مانده‌ای و نمی‌دانی به کجا بروی.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو جان خود را به خطر انداختم، حالا چگونه می‌توانم زهر تو را بنوشم در حالی که از عشق تو شادمانم؟

هوش مصنوعی: می‌گوید، ای کر! تو به ما اجازه بده که برویم، وگرنه اینجا مثل من همیشه در حال سرودن خوشی خواهیم بود.

هوش مصنوعی: در اینجا دو دزد عرب ظاهر می‌شوند که در حالی که ترس و نگرانی در دلشان است، در جستجوی راه می‌باشند.

هوش مصنوعی: هر کس بر پشت دیگری نشسته است و در دست خود یک مهار دارد.

هوش مصنوعی: دو نفر با تیغ‌های تیز و آماده به حمله به‌سوی یکدیگر پیش رفتند.

هوش مصنوعی: کر به سرعت دوید و در برابر آنها، خود را به زمین انداخت و بر روی خارها افتاد.

هوش مصنوعی: مردی دیگر به شدت دچار ترس و وحشت شده بود و چشمانش را به سرنوشت سپرده بود.

هوش مصنوعی: ببینیم از آنچه در پس پرده نهان است، چه چیزهایی به وجود می‌آید. در دل او، شگفتی‌ها و احساسات عجیبی در جریان است.

هوش مصنوعی: کر از روی خار بلند شد و در حالتی حیرت‌زده به سمت چپ و راست می‌دوید.

هوش مصنوعی: دو اشتری به دنبال او می‌دویدند، چون درپی یک راهنمایی بودند.

هوش مصنوعی: سرانجام آن دو نفر، کر را به دست آوردند و او به حالتی افتاد که خونش از بدنش جاری شد و جانش را از دست داد.

هوش مصنوعی: خارها در بدن او شکسته شده است، هرچند که او می‌دانست چه آرزویی دارد.

هوش مصنوعی: مرد دیگری در کناری ایستاده و بر جسدی که به خواست خداوند افتاده، نظاره می‌کند.

هوش مصنوعی: دو سوار به او چیزی نمی‌گفتند و وقتی که دست و پایش را بسته بودند، او در درد و شکنجۀ شدید گرفتار شده بود.

هوش مصنوعی: در آنجا شخصی نابینا و ناتوان به شدت غمگین و بی‌گناه به زمین افتاده بود، مانند اینکه تقدیر و سرنوشت او را به این حال دچار کرده است.

هوش مصنوعی: ناگهان در دشت، گروهی از سمت چپ و راست به سوی ما آمدند.

هوش مصنوعی: دسته‌ای از افرادی که لباس سبز به تن دارند و بسیار شگفت‌انگیز هستند، همگی سوار بر اسب‌های سیاه و با عظمت هستند.

هوش مصنوعی: جمعیتی دور آن دو سوار حلقه زده بودند و مانند دیواری از زخم‌ها بر آنها حمله‌ور شدند.

هوش مصنوعی: در آن زمان که کرها دست و پای خود را گشودند، عجایب و شگفتی‌ها از آن مردمان باقی مانده بود.

هوش مصنوعی: مردی دیگر را از او پرسیدند که با شما چه کرده‌اند، جواب همه آن‌ها را بگو.

هوش مصنوعی: گفتیم که با هم در کنار هم حرکت کنیم و در مسیر قافله در راه همراه باشیم.

هوش مصنوعی: ناگهان این کر به خواب رفت و محل خوابش را گرفت و از مسیرش منحرف شد.

هوش مصنوعی: من در مانند او به خواب رفته بودم، در مکانی دیگر از وجود خودم و بدون اینکه از جهان اطرافم باخبر باشم.

هوش مصنوعی: در نهایت وقتی از خواب بیدار شدیم و به خودمان آمدیم، متوجه شدیم که تنها هستیم و همسفر و همراهی نداریم.

هوش مصنوعی: در راهی که نمی‌شناختم، گیج و سردرگم مانده بودم و نگران بودم.

هوش مصنوعی: در این مسیر، چشم من به تاریکی فرو رفته و مرگ از دور به من نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: به آسمان نگاه کردم و گفتم: ای عالم، لطفاً راه درست را به من نشان بده.

هوش مصنوعی: صدایی از دور به من گفت که به سرعت و شتاب هر چه بیشتر، با شادی و انرژی برو.

هوش مصنوعی: من در مسیر زندگی خود را به جان فانی سپردم، در آن لحظه که رازهایی را با خداوند جهان در میان گذاشتم.

هوش مصنوعی: به مقصدی رسیدم و در آنجا دیدم که این بیچاره خوابش برده است در مسیر.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شخصی در وضعیتی قرار دارد که مانند یک مرده احساس بی‌خبری می‌کند، در حالی که اگرچه او در آن مکان حضور داشته، اما با یک احساس ترسناک و وحشت‌انگیز مواجه است.

هوش مصنوعی: من او را در زمانی بیدار کردم تا به دنبال همراهانم بروم.

هوش مصنوعی: هرچه به او گفتم، ذره‌ای به حرف‌هایم اهمیت نداد و از درد و غم من هیچ توجهی نکرد.

هوش مصنوعی: همچنان که من در این مکان باقی ماندم، او هم در اینجا ماند و من نیز در مسیر به عقب برگشتم.

هوش مصنوعی: وقتی فهمیدم که این انسان ضعیف و بیچاره مانند من، ناشنوا و نابینا است، احساس ناراحتی کردم.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، این دو نفر در مقابل ما ظاهر شدند و غیرمنتظره به ما نزدیک شدند.

هوش مصنوعی: دست این آدم بیچاره را گرفتند و به او آسیب رساندند؛ او در نتیجه، به شدت درد کشید و صدمه دید.

هوش مصنوعی: زمانی که من این را دیدم، ایستادم تا ببینم تقدیر چه بر سر او می‌آورد.

هوش مصنوعی: من خود را در امان یافتم، زیرا این دو نفر هیچ چیزی در مورد من نمی‌گفتند.

هوش مصنوعی: ناگهان شما به ما نزدیک شدید و در نتیجه، ما از درد و رنج خود آرامش یافتیم.

هوش مصنوعی: من وقتی متوجه شدم که شما این‌طور بر ما آگاه شدید، از آن لحظه اطمینان پیدا کردم که خضر به ما راهی را نشان خواهد داد.

هوش مصنوعی: پیر سبزپوش به او نگاهی کرده و شربتی به او داد تا آن را بگیرد و بنوشد.

هوش مصنوعی: وقتی آن مرد آب حیات را نوشید، دوباره از غم و اندوه رهایی یافت.

هوش مصنوعی: گروهی دیگر به او کمک کردند و باعث شدند که او از غم و اندوهش رهایی یابد.

هوش مصنوعی: آن دو نفر در برابر حق، شکر و سپاسگزاری کردند و به خاطر این سپاس، خونی تازه در جسمشان جریان یافت.

هوش مصنوعی: پیر سبزپوش با لبخند و خوش‌حالی به او گفت: خوش بگذران و کمی دیگر بنوش.

هوش مصنوعی: کر گفت که افکار من بر روی پشت من سنگینی می‌کند و وجودم را تحت فشار قرار داده است، و به همین دلیل، جانم از کار و تلاش خسته شده است.

هوش مصنوعی: این دو نفر بر ما ظلم و ستم کرده‌اند. اگر خداوند را بشناسی، به عمق این موضوع پی خواهی برد.

هوش مصنوعی: از ما به خاطر هر دو ظلمی که دیدیم، درخواست کن، زیرا تو بودی که ما را به راه نجات هدایت کردی.

هوش مصنوعی: من تنها و بی‌چاره‌ام و در زندگی‌ام مانند شخصی می‌مانم که کاروان در حال حرکت است و من از آن عقب مانده‌ام.

هوش مصنوعی: به سمت حج امسال به سوی خانه خدا رفتم، ولی نمی‌دانستم که چنین اتفاقی پیشِ رو دارم!

هوش مصنوعی: سال‌ها در رنج و سختی بوده‌ام و برای انسانیت و نیکوکاری تلاش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من سال‌ها در درگاه حق بوده‌ام تا وضعیت‌ها و حال‌ها را برای همه روشن کنم.

هوش مصنوعی: در روزهای اربعین، زمان را به تنهایی گذراندم و همه عمر را در غم و اندوه سپری کردم.

هوش مصنوعی: من در تلاش هستم تا راهی به سوی خدا پیدا کنم، زیرا من پیرو دین پیامبر هستم.

هوش مصنوعی: سال‌ها تلاش کرده‌ام و در بسیاری از علوم مطالعه کرده‌ام، به‌ویژه در زمینه نجوم.

هوش مصنوعی: من تمام تفاسیر را از حفظ کرده‌ام و با تلاش‌های زیاد، به معانی عمیق آن‌ها دست یافته‌ام.

هوش مصنوعی: از درد جدایی، چندین ورق از احساسات و افکارم را نوشته‌ام و این نوشته‌ها ناشی از شوق و longing من نسبت به محبوب است.

هوش مصنوعی: با دیدن دوستان و نزدیکان، متوجه شدم که بسیاری از آنها به طور ناگهانی تغییر کرده و به دشمنان تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: من خود را پادشاه سرزمین‌ام می‌دانم و هر نیکی که توانسته‌ام انجام داده‌ام.

هوش مصنوعی: خدا به من چهار فرزند عطا کرد که از دو زن نیکو و پاکدامن هستند.

هوش مصنوعی: پس از سال‌ها، اکنون جانم به سفر حج سوق پیدا کرده و در این مسیر به حقیقتی بزرگ دست یافتم.

هوش مصنوعی: عشق پیامبر در دل من رسوخ کرد تا داستان دشواری‌هایم به راحتی بیان شود.

هوش مصنوعی: به دنبال برآورده شدن خواسته‌ام، به کشور حجاز روی آوردم.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانستم که سرنوشت ناگهان چه اتفاقی خواهد افتاد، در حالی که در کنارم بچه‌ها بودند و من مشغول دیگر مسایل بودم.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی به سمت بغداد رفتم و وقتی به آنجا رسیدم، خوشبختی و شادمانی به سراغم آمد.

هوش مصنوعی: در آن زمان که خانه و زندگی‌ام با من بود، ناگهان بر اساس اراده و فرمان خداوند ناپدید شد.

هوش مصنوعی: زنی که مدتی در کنارم بود، به طرز ناگهانی از دنیا رفت و فرزندانم دچار مشکلات و سختی‌ها شدند.

هوش مصنوعی: فرزندان من از دنیا رفته‌اند و من چه می‌دانستم که تقدیر این‌گونه پیش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: من به همراه گروهی از مردم به این مکان رسیدم و خودم را با آن‌ها هماهنگ کردم تا به اینجا بیایم.

هوش مصنوعی: من به این شکل عمل کردم زیرا این خواست و تقدیر خداوند بود.

هوش مصنوعی: این دو نفر بسیار ظلم و ستم کرده‌اند و تو اصلاً نمی‌دانی که با ما چه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: پیر سبزپوش با تکان دادن دستش به نشانه سکوت، نشان می‌دهد که باید آرام بگیرید و چیزی نگویید.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی آن دو نفر که سوار بر شتر بودند، در آن مکان توقف کردند و هر یک بار خود را گذاشتند.

هوش مصنوعی: هر دو نفر به سمت کاروان رفتند و از فشارها و مشکلات رهایی یافتند.

هوش مصنوعی: در آن زمان، آنها دوباره برگشتند. اگر تو آدم باهوش و آگاهی هستی، این راز را بشنو.

هوش مصنوعی: در این مسیر مانند آن شخصی باش که به کار و شرایط خود توجه ندارد و فقط بر ایمان و یقین خود تکیه می‌کند.

هوش مصنوعی: ای بی‌خبر، تو که در راه خوابیده‌ای، مراقب باش که دزد در راه است و جانت در خطر قرار دارد.

هوش مصنوعی: عقل تو را به حقیقت آگاه کرد و جان تو تصمیم به راهی تازه گرفت.

هوش مصنوعی: اگر در زمان مناسب تلاشی نکردی و اقدامی نداشتی، اکنون در موقعیتی خواهی بود که از پیشرفت و فرصت‌ها بازمانی.

هوش مصنوعی: این دو دزد در طول روز و شب به سرقت و ظلم مشغولند و تو شاهد ظالمی و ستمگری آنها هستی.

هوش مصنوعی: تو در فضایی از آرزو و تمنای دل نشسته‌ای و در انتظار فرصتی برای یافتن سرنخی از آغاز هستی هستی.

هوش مصنوعی: آیا از این همه ضرر و زیان برای تو فایده‌ای حاصل می‌شود؟ تو در اینجا در حالتی ذلیل و ناتوان مانده‌ای.

هوش مصنوعی: رهبر تو، فردی است که در عشق به بلوغ و wisdom رسیده و به رنگ سبز نمایانگر زندگی و جوانی پوشیده است. او از تو می‌خواهد که مفهوم واقعی عشق را درک کنی و از شوق و محبت، بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: راز خود را با عشق در میان نگذار تا او تو را به جان جان برساند.

هوش مصنوعی: چهار جنبه از طبیعت را بشناس و به آنها اعتماد کن، اما زندگی خود را بر اساس این چهار جنبه نگذار.

هوش مصنوعی: تا به مقصد نهایی برسی، می‌خواهم چند کلمه در مورد وضعیت کنونی‌ام بگویم.

هوش مصنوعی: دیو رفته و دیگر خبری از تو نیست و از مسلمانی تنها یک حرف باقی مانده است.

هوش مصنوعی: چند بار بگویم که تو مرد دینداری نیستی، پس چطور می‌توانم در مسائل دین با تو صحبت کنم وقتی که تو خود در مشکلات دین به راه نمی‌روی؟

هوش مصنوعی: در غم و اندوه دنیا به دام افتاده‌ای، افسوس بر جدایی که تو به مانند مرده‌ای شده‌ای.

هوش مصنوعی: تو در این راه پر از آرزو و خواسته‌ها با کمال تردید باقی مانده‌ای، که چه کسی می‌تواند به تو کمک کند و صدای تو را بشنود؟

هوش مصنوعی: اگر در این مسیر طولانی توقف کرده‌ای، در این پایین چگونه می‌توانی به قله برسی؟

هوش مصنوعی: آیا می‌توانی به این فکر کنی که چگونه ممکن است کسی مثل تو، که تنها یادگاری از راه توست، از رموز وجودت باخبر شود؟

هوش مصنوعی: تو در این دریای بزرگ گرفتار شده‌ای، از سر تا پا در زنجیر و بند هستی و نمی‌توانی رهایی یابی.

هوش مصنوعی: اگر تو برای همیشه در زندان بمانی، حتی ذره‌ای از وجود خداوند را حس نخواهی کرد.

هوش مصنوعی: کسی که از جهان و روابط عمیق‌تر بی‌خبر است، چگونه می‌تواند به رازهای بزرگ پی ببرد؟

هوش مصنوعی: تو هنوز اینجا هستی و قصد رفتن نداری، اگر بخواهی باید در این مسیر بمانی و خواب آلودگی را پشت سر بگذاری.

هوش مصنوعی: ای انسان ناتوان و بیچاره، بدان که این دنیا و آن دنیا هر دو در باد بر باد رفته‌اند و بر تو اثر نمی‌گذارند.

هوش مصنوعی: از گروه دور ماندی و در کارهای خود غرق شدی.

هوش مصنوعی: به دام افتاده‌ای مانند پرنده‌ای که در قفس به دام افتاده است، هر وقت می‌خواهی نفس بکشی، در همان مکان محدود و تنگ، این کار را انجام بده.

هوش مصنوعی: در روزهای سخت، کسی که در مشکلات باقی می‌ماند، گرفتار و درمانده خواهد شد. این وضعیت تنها نتیجه‌ای است که نصیب او می‌شود.

هوش مصنوعی: تو در خطر بزرگی گرفتار شده‌ای، مانند کسی که در دهان اژدها افتاده باشد و در این وضعیت گرفتار بلا و مصیبت هستی.

هوش مصنوعی: ترجمان این بیت به این صورت است که مانند الاغی که در گل گیر کرده، اکنون نمی‌دانی چه زمانی از این گل رهایی می‌یابی و در نهایت به کجا خواهی رسید.

هوش مصنوعی: ای کسی که به دلیل مشکلات و موانع در حرکت و پیشرفت دچار سختی شده‌ای، همچنان در این مسیر پرچالش باقی مانده‌ای.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خود و وجودت گرفتار شده‌ای، نهری از خود و وجودت بگذر و فراموش کن که به چه چیزی وابسته‌ای.

هوش مصنوعی: ای کسی که در دام طبیعت گرفتار شده‌ای، از هر سو در این دنیا با دشواری‌های گفت‌وگو مواجه هستی و راهی برای رهایی نداری.

هوش مصنوعی: در این جمله، اشاره به این است که این پرنده قوی و آزاد را از قید و بندهای جهان مادی و طبیعی رها کن. به عبارت دیگر، از او بخواه که لحظه‌ای از محیط و شرایط دنیوی فاصله بگیرد و به نوعی پرواز کند.