عطار » مصیبت نامه » بخش هفتم » بخش ۹ - الحكایة و التمثیل

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خواجهٔ اکافی آن برهان دین</p></div>
<div class="m2"><p>گفت سنجر را که ای سلطان دین</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>واجبم آید بتو دادن زکات</p></div>
<div class="m2"><p>زانکه تو درویش حالی در حیات</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گر ترا ملک وزری هست این زمان</p></div>
<div class="m2"><p>هست آن جمله ازان مردمان</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>کردهٔ از خلق حاصل آن همه</p></div>
<div class="m2"><p>بر تو واجب میشود تاوان همه</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>چون از آن خود نبودت هیچ چیز</p></div>
<div class="m2"><p>زین همه منصب چه سودت هیچ نیز</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>از همه کس گرچه داری بیشتر</p></div>
<div class="m2"><p>میندانم کس ز تو درویشتر</p></div></div>

بخش ۱۰ - الحكایة و التمثیل

خواجه اکافی آن برهان دین
گفت سنجر را که ای سلطان دین
واجبم آید بتو دادن زکات
زانکه تو درویش حالی در حیات
گر ترا ملک وزری هست این زمان
هست آن جمله ازان مردمان
کرده از خلق حاصل آن همه
بر تو واجب میشود تاوان همه
چون از آن خود نبودت هیچ چیز
زین همه منصب چه سودت هیچ نیز
از همه کس گرچه داری بیشتر
میندانم کس ز تو درویشتر

بخش ۸ - الحكایة و التمثیل

بخش ۹ - الحكایة و التمثیل

خواجهٔ اکافی آن برهان دین

گفت سنجر را که ای سلطان دین

واجبم آید بتو دادن زکات

زانکه تو درویش حالی در حیات

گر ترا ملک وزری هست این زمان

هست آن جمله ازان مردمان

کردهٔ از خلق حاصل آن همه

بر تو واجب میشود تاوان همه

چون از آن خود نبودت هیچ چیز

زین همه منصب چه سودت هیچ نیز

از همه کس گرچه داری بیشتر

میندانم کس ز تو درویشتر

بخش ۹ - الحكایة و التمثیل

اطلاعات

حاشیه ها