هوش مصنوعی: ملکشاه در راه بازگشت از شکار، به سوی اصفهان در حال حرکت بود و مسیرش از میان مراتع و دشت‌های زیبا می‌گذشت.

هوش مصنوعی: در دشت و مرغزاری که تو در آن هستی، باید برای رسیدن به مقصد و به خانه‌ای که در جلوی توست، تصمیم بگیری و راه را ادامه دهی، به خصوص زمانی که خورشید نزدیک غروب است.

هوش مصنوعی: چند نفر از servants به سمت حاشیهٔ راه رفتند و یک گاو را پیدا کردند.

هوش مصنوعی: آنها او را کشتند و گوشتش را خوردند و به خود بنازیدند، سپس دوباره به میدان جنگ بازگشتند.

هوش مصنوعی: مردی مسن با قلبی ترک‌خورده، در روز و شب زندگی خویش را می‌گذراند و در کنار خود، گروهی از یتیمان را به یادگار دارد که به او وابسته‌اند و دلسوزی می‌کنند.

هوش مصنوعی: قدرت او و یتیمان در آن زمان بر اساس شیر گاوی بود که به آنها دادید.

هوش مصنوعی: چند نفر به یک گاو نگاه می‌کردند و همه بر روی پشتی او نشسته بودند.

هوش مصنوعی: وقتی پیرزن از آنچه اتفاق افتاده مطلع شد، به شدت شگفت‌زده و ناامید شد.

هوش مصنوعی: شب با ناله و آهی به سر می‌برد، و آن پل، که راه را می‌سازد، پیش رویش قرار دارد.

هوش مصنوعی: در صبح زود، وقتی ملکشه به آنجا رسید، پیرزنی را دید که پشت دو تا وسیله ایستاده بود.

هوش مصنوعی: موهایی نرم و سفید مانند پنبه، و چون زریر که در میان یتیمان گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: با عصا در دست و پشتی خمیده مانند کمان، گفت: ای شاهزاده الب ارسلان.

هوش مصنوعی: اگر بر این پل، حقم را بدهی، من از درد دل و فریاد خود آزاد می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر نه، در برابر پل و راه انصاف، در این لحظه احتیاط می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر ظلم تو به ذلت بیفتم، فردا در پیش حق از تو شکایت می‌کنم.

هوش مصنوعی: من از تاریکی‌ها آگاه هستم و می‌دانم که اگرچه مقام بلندی داشته باشی و حتی به عنوان پادشاه شناخته شوی، در نهایت در برابر خداوند قرار خواهی گرفت.

هوش مصنوعی: توجه کن که هر کاری که می‌کنی، باید از آنجا که هستی به جلو بروی و در جایی که هستی، باقی نمانی. یعنی باید حرکت کنی و از شرایط کنونی خود فراتر بروی.

هوش مصنوعی: در زندگی، برای من تنها این موضوع اهمیت دارد که چه بر سر یتیمان می‌آید و هیچ چیز دیگری برایم ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: شما کودکان را گرسنه رها کرده‌اید و این زال را در میان مردم به حال خود گذاشته‌اید.

هوش مصنوعی: در صبح زود، صدای ناله‌ای از این مرد پیر به گوش می‌رسد که قدرت و شجاعت صد رستم را در زمان نابودی به رخ می‌کشد.

هوش مصنوعی: این احساس و تاثیر که به من می‌رسد، نه به دلیل قدرت و سلطنت جهانی من است، بلکه از دوردست‌های آسمان به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی که زندگی با سختی‌ها و دشواری‌ها مواجه شود، انسان باید با اراده و استقامت به جلو پیش برود، حتی اگر شرایط بر او سخت و ناگوار باشد. وقتی انسان با مشکلات روبرو می‌شود، می‌تواند به توانایی‌های خود تکیه کند و با شجاعت بر موانع فائق آید.

هوش مصنوعی: او این را گفت و مانند باران بهاری بر یتیمان رحمت نازل کرد و اشک‌ها همانند باران بر چهره‌اش جاری شد.

هوش مصنوعی: ترسی عمیق در دل شاه به وجود آمد و همین باعث شد که در دل سپاه نیز حالتی پر شور و هیجان پدید آید.

هوش مصنوعی: ای مادر، دل خود را از عشق شاه دور نکن و هرچه که می‌خواهی، در این مکان با او در میان بگذار.

هوش مصنوعی: می‌خواهم به تو بگویم که پاسخ سوالت را ندارم، چون بر روی این پل نمی‌توانم و توانایی عبور از آن را ندارم.

هوش مصنوعی: از زال پرسیدند حالش چطور است. او در پاسخ حال خود را بیان کرد و برای آنکه نشان دهد در وضعیت خوبی است، به او هفتاد گاو از دارایی‌اش بخشید.

هوش مصنوعی: پیر زال به کسی می‌گوید که این هفتاد گاو را به عنوان جایزه یا هدیه قبول کن، زیرا این گاوها از مال حلال و پاک به دست آمده‌اند.

هوش مصنوعی: او این را گفت و سپس غلامان را فراخواند، آنان را ملامت کرد و سبز خنگ را از پل دور کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که شب فرا می‌رسد، آن پیرزن به حق خود می‌رسد و مورد پاداش قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: او غسل کرد و نماز را شروع کرد، رویش را به خاک نهاد و دلش را گشوده به دعا و ن prayer.

هوش مصنوعی: پروردگار دادگر، به من بگو که سرنوشت نصف انسان‌ها چگونه است.

هوش مصنوعی: به خاطر لطف و کرم تو، باقی‌مانده‌های نفرت و کینه‌ای را بر من نگذاردی، زیرا تو کریمی جاودان و مطلق هستی.

هوش مصنوعی: با او مهربانی کن و او را در قید و بند نگیر، و از آنچه که دوست نداری، بگذر.

هوش مصنوعی: زمانی که شاهزاده از آن مکان ویران رفت، دید که در خواب، مردی از عبادت‌کنندگان دین را می‌بیند.

هوش مصنوعی: در اینجا شخصی به پادشاه می‌گوید که حالا که او (پادشاه) رفته، اگر آن زن بیوه زال (که به نظر می‌رسد در اینجا یک اشاره به شخصی خاص باشد) شاکی و درخواست‌کننده‌ى عدالت باشد، در این صورت چه باید کرد؟

هوش مصنوعی: تو به خاطر من دعا نکردی، جز اینکه همیشه در بدبختی و ناامیدی به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: خوشبختی ما به خاطر دعای مادرمان است و در حالی که در گذشته مشکلات زیادی داشتیم، اکنون به خاطر آن دعاها از سختی‌ها رهایی یافته‌ایم.

هوش مصنوعی: یک فرد عالم به گونه‌ای از دوش من بار سنگینی برداشت که تا ابد از این بار رهایی یافتم.

هوش مصنوعی: هرچند که من از نظر مال و مقام در وضعیت بالایی قرار دارم، اما به خاطر راهنمایی و پشتیبانی یک فرد پیر و حکیم به اینجا آمده‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند دعای یک پیرزن در زمان سحرگاه چگونه است، مانند تیراندازی که در آن ساعت هدف می‌زند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که زالی در سحرگاه انجام می‌دهد، می‌دانم که ما هم به آن می‌رسیم، مانند ماهی.

هوش مصنوعی: اگر رحمت آن پادشاه نبود، تو تا ابد در قعر چاه می‌ماندی.

هوش مصنوعی: اگر دعا و درخواست پیر زال نبود، حکومت دین به زودی به زوال می‌رفت.

هوش مصنوعی: در ابتدا، آن پادشاه رحمت و محبت بود و در پایان، این دعا برای او به یاری تبدیل شد.

هوش مصنوعی: بنابراین، حاکم در هر زمانی با توجه به رحمت و لطف الهی به رستگاری می‌رسد و نمی‌توان هیچ مقام یا جایگاه بالاتری را به آن نسبت داد.