هوش مصنوعی: وقتی آن گدا از نان و آب بی‌نیاز شد، پس از مرگش کسی او را در خواب دید.

هوش مصنوعی: شخصی از مهربان می‌پرسد که حق با او چه کرد. مهربان پاسخ می‌دهد که وقتی بر حق رفت، متوجه شد که حق به او می‌گوید: "چرا تا به حال این را نگو!"

هوش مصنوعی: مرا نزد خود بیاور تا ببینم چه چیزهایی برای من به ارمغان خواهی آورد. در آخر گفتم که من چه چیزی دارم، ای خدای بزرگ.

هوش مصنوعی: من سال‌ها در جستجوی وصالت راه‌ها طی کردم و در این سفر، جهانی را مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: همه می‌گفتند که ای مرد! ما بندگان خدا هیچ تردیدی نداریم که خداوند نان برای ما ایجاد خواهد کرد.

هوش مصنوعی: مردم به من نان نمی‌دادند، ولی هر کسی در مورد تو صحبت می‌کرد و به تو ارجاع می‌داد.

هوش مصنوعی: وقتی روز و شب به تو نزدیک می‌شود، از فقر و نیازمندی چیزی می‌طلبی.

هوش مصنوعی: همه می‌گویند که خدا به تو خواهد داد، پس اگر می‌دهی، این کار را بکن ای پادشاه.

هوش مصنوعی: پادشاه هرگز از بیچاره‌ها چیزی نمی‌طلبد، اگر او نخواهد، آفریننده‌ی پادشاهان درست می‌گوید.

هوش مصنوعی: وقتی که زرنگی و شایستگی تو در کنار من قرار گرفت، از این کمک‌خواه برخوردار شو و به او کمک کن.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، ما همه در برابر تو insignificant و بی‌اهمیت هستیم، مانند این که به خاطر دستورات تو به هر سمتی می‌چرخیم و تابع فرمان‌های تو هستیم.

هوش مصنوعی: هر چه بخواهی و اراده کنی، با توانایی و دانشی که داری، می‌توانی به آن دست یابی.

هوش مصنوعی: هرچند گناهان زیادی مرتکب شده‌ام، ای خداوند توانای قادر، مرا همچون کسی که هیچ گناهی نکرده است، ببخش.

هوش مصنوعی: سخاوت و لطف تو مانند دریایی بزرگ است و در برابر آن، امکان هیچ گونه ترسی وجود ندارد.