هوش مصنوعی: دیوانه‌ای بر روی قبر خوابیده بود و از آنجا حتی برای یک لحظه هم برنمی‌خاست.

هوش مصنوعی: سوالی از او پرسید: «چرا در تمام عمر اینجا بی‌خبر و بی‌هیجان خوابیده‌ای؟»

هوش مصنوعی: برو به سوی شهر، ای دل‌نگران! تا جهانی از انسان‌ها را ببینی که بسیارند.

هوش مصنوعی: گفت: «این مرده به من اجازه نمی‌دهد که از اینجا بروم، به من می‌گوید که از این مکان نرو.»

هوش مصنوعی: چون مسیرت طولانی می‌شود، در نهایت باید به اینجا برگردی.

هوش مصنوعی: وقتی که مردم شهر در گورستان‌ها هستند و به خواب ابدی رفته‌اند، من چه باید بکنم در میان شهری که پر از گناه است؟

هوش مصنوعی: در حال حرکت به سوی مقصدی هستم و از شدت احساساتم اشک می‌ریزيم، مانند ابر که از باریدن می‌نالد. از آمدن خودم ناراحتم و بخاطر رفتن هم غمگین هستم! افسوس که آمدن من بود!