هوش مصنوعی: بر روی خاکی که یک فرد فوت شده خوابیده بود، بهلول نیز خوابیده بود و او هیچ وقت آنجا را ترک نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: یکی به جوانی گفت: بلند شو، پسر! چه مدت می‌خواهی در اینجا خواب آلود و بی‌خبر بمانی؟

هوش مصنوعی: بهلول به او گفت: من زمانی خواهم رفت که این همه سوگندهایی که از او می‌شنوم را بشنوم.

هوش مصنوعی: می‌پرسد که چه قسمی با من بگو، و سپس اضافه می‌کند که این مرده چیزی را با من در میان گذاشته است.

هوش مصنوعی: او به شدت سوگند می‌خورد و می‌گوید که هرگز راضی نخواهد شد که از خاک خود، یعنی سرزمین و خانواده‌اش، دور شود.

هوش مصنوعی: من تا زمانی که همه مردم جهان را در خواب ابدی نگذارم، آرام نمی‌گیرم و نمی‌گذارم خودم نیز از خواب بیدار شوم.