هوش مصنوعی: شخص بی‌خبر به سمت مسجد رفت، اما وقتی کسی صحبت کرد، او از نماز بیرون آمد.

هوش مصنوعی: هیچ سجده‌ای که شایسته باشد نکرد و هیچ رکوعی نمی‌خواهد، زیرا تصمیم دارد که از مسجد بازگردد.

هوش مصنوعی: در مسجد کسی ناآرام و شیدا حضور داشت که با دلی پر از هیجان و احساسی خاص، سنگی در دست گرفته بود.

هوش مصنوعی: مردی به فردی که اهل فریبکاری است گفت: «بنازم، این نماز را در اینجا برای چه کسی برگزار کردی؟»

هوش مصنوعی: او گفت: آن کس که به نماز می‌پردازد، تنها برای رضای خداوندی که به هیچ‌کس نیازی ندارد، نماز می‌خواند.

هوش مصنوعی: مرد دیوانه می‌گوید: من از تو صحبت می‌کنم و در جستجوی نشانه‌ای از تو هستم.

هوش مصنوعی: اگر این نماز را به خاطر خدا انجام داده‌ای، پس باید بدانی که این سنگی که بر سر تو فرود آمده، نشان از سختی و امتحان است.

هوش مصنوعی: مرد گفت: امروز بسیار دیر شده و به همین خاطر نماز من بسیار کوتاه بود.

هوش مصنوعی: تو از خود هیچ آگاهی نداری، چگونه به دنبال دشمنی می‌گردی در حالی که خودت دشمن خودت هستی؟

هوش مصنوعی: انسان‌ها نمی‌توانند سرنوشت را به تأخیر بیندازند و هیچ کس نمی‌تواند تقدیر را تغییر دهد. این کار فقط بر عهده‌ی خود افراد و آرزوهایشان است.

هوش مصنوعی: زیرا کارها زیاد و عمر انسان کوتاه است، اگرچه کارهای زیاد به کم تقسیم شود، اما به هر حال نقصان و شکست وجود خواهد داشت.

هوش مصنوعی: عمر تو تنها یک هفته باقی مانده است. حالا با این یک هفته‌ای که باقی مانده چه برنامه‌ای داری؟

هوش مصنوعی: در این زندگی که به سرعت می‌گذرد، فرقی ندارد که بخندی یا بگریی؛ هر دو حالت به سرعت سپری می‌شود.

هوش مصنوعی: زندگی اگر به پایان برسد، حتی اگر به اندازه یک تار موی نازک هم به درد و رنج بیفتی، در نهایت زیر بار آن خواهی رفت.