هوش مصنوعی: بایزید در صبح زود از خانه بیرون می‌آمد و در حین راه رفتن، ناگهان در جایی با سگی برخورد کرد.

هوش مصنوعی: شیخ به دلیل اینکه سگ را بسیار نامحرم و ناپسند می‌داند، لباس خود را به هم می‌ریزد و به خود می‌پیچد.

هوش مصنوعی: سگ از زبان خود در آن لحظه گفت که اگر من در حال خشکی هستم، تو نباید مرا به حال خود رها کنی.

هوش مصنوعی: اگر تو از هفت دریا و یک تکه خاک من بگذری، ای سلیم (شخصی با صلح و آرامش)، ما را در کنار هم قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر برای تو آسان است که با من رفتار کنی، پس چه اشکالی دارد؟ کار تو با من، کاری ترسناک است.

هوش مصنوعی: اگر خود را از گناه و ناپاکی پاک کنی، هرچند کمی، از تو کار بزرگی سر خواهد زد که حتی از شستشوی خود با آب دریا هم بیشتر ارزش خواهد داشت.

هوش مصنوعی: از آن جلال و بزرگی تو، هرگز نخواهی آلوده شد. تو از من، که از آب و خاک ساخته شده‌ام، به طرز معجزه‌آسا، پاک و خالص‌تر خواهی گشت.

هوش مصنوعی: تو که دامن را از من دور می‌کنی، بهتر است تلاش کنی که کمتر به خودت فکر کنی.

هوش مصنوعی: شیخ به او گفت: تو ظاهری آلوده و ناپاک داری، اما باطن من از آنچه در ظاهر است، پنهان و ناپیداست.

هوش مصنوعی: تصمیم بگیر تا هر دو در یک مکان زندگی کنیم، زیرا از آنجا می‌توانیم به پاکی و خلوص دست یابیم.

هوش مصنوعی: اگر دو محل آب ناپاک با هم ترکیب شوند، وقتی به نقطه‌ای خاص برسند، به حالت پاک درمی‌آیند.

هوش مصنوعی: ای کسی که ظاهر تو مانند باطن من است، با من همراهی کن تا از خلوص دل خود در امان بمانم.

هوش مصنوعی: سگ به او گفت: ای پیشوای من، در مسیر همراهی، من قادر به ادامه راه نیستم.

هوش مصنوعی: زیرا من در حال حاضر باعث رد شدن دنیا هستم و در آن سوی زمان، هستی تو مورد پذیرش و قبول جهان قرار دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی را که ببینم، به نوعی مرا می‌زند؛ چه با پا، چه با سنگ، و چه با چوب.

هوش مصنوعی: هر کسی که تو را ببیند، چون خاک زیر پای تو می‌شود و از اعتقاد خالص تو، شکرگزاری می‌کند.

هوش مصنوعی: من از روزی که متولد شدم تا به امروز، هیچ تلاشی برای آینده‌ام نکرده‌ام و هیچ چیزی از خودم برای آینده نگذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: شما که به راحتی به چیزی شک می‌کنید، به طور ناگهانی بار سنگینی را به دوش می‌کشی و خود را در شرایط دشواری قرار می‌دهی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که گندم وجود دارد، فرداهایت دچار مشکل نخواهد شد و بهره‌مند خواهی شد.

هوش مصنوعی: وقتی شیخ این را شنید، آتشی در دلش شعله‌ور شد. او نه به سوی کسی رفت و نه به راه خود ادامه داد.

هوش مصنوعی: گفت وقتی که من از عقل و درک دور شوم، تا جایی می‌روم که با یک سگ هم‌نشین می‌شوم.

هوش مصنوعی: همراهی همیشگی و پایدار چطور می‌توانم با وجود این همه مانع و مشکلات ادامه دهم؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که ما هستیم و تو به ما توجه نمی‌کنی، هیچ جایی برای امنیت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که از خود و وجود فردی‌ات فراتر بروی، در آن صورت، تمام وجود عالم و هستی تو خواهی بود و همه چیز در تو جمع می‌شود.