هوش مصنوعی: دیوانه‌ای که به خاطر عشق شیدا شده بود، بر روی خاکستر نشسته بود.

هوش مصنوعی: هر وقت که بی‌ملاحظه و شاداب می‌خندی، زندگی به تو زیبایی و خوشحالی بیشتری می‌دهد.

هوش مصنوعی: شخصی به او گفت: الان زمان آن است که به حرف بیایی و حال خود را بیان کنی. او پاسخ داد که به مدت هفتاد سال در غم و اندوه بوده و زندگی‌اش در خون و بلا گذشته است.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی احساس تحقیر و ذلت را بیان می‌کند. شخصی به تصویر کشیده می‌شود که به مانند سگی بی‌ارزش و بی‌پناه بر روی خاکستر نشسته است، در حالی که دیگران او را در کنار در، نظیر یک استخوان رها شده، قرار می‌دهند. این بیانگر نارضایتی و رنجی عمیق است که از این وضعیت به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: با اینکه مثل سگ نیستم که به سوی او بروم، اما دلخوشم چون همان سگ در کوی او هستم.

هوش مصنوعی: اگر بتوانی یک چیز اضافی از او به دست آوری، می‌توانی جان خود را برای همیشه کامل کنی.