عطار » مصیبت نامه » بخش سی و دوم » بخش ۴ - الحكایة و التمثیل

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گشت مجنون در بیابانی مقیم</p></div>
<div class="m2"><p>بود آنگاهی زمستانی عظیم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آتشی بر کرده بود آن بی خبر</p></div>
<div class="m2"><p>گرم می شد دل ز آتش گرم تر</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>از بر لیلی کسی آمد فراز</p></div>
<div class="m2"><p>گفت ای از یار خود افتاده باز</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>چه خبر داری ز لیلی باز گوی</p></div>
<div class="m2"><p>من نیم بیگانه با من راز گوی</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>گفت این دارم خبر کان سیمبر</p></div>
<div class="m2"><p>هست از جان کندن من بی خبر</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>این بگفت و دست در اخگر گرفت</p></div>
<div class="m2"><p>تا که اخگر جمله خاکستر گرفت</p></div></div>

بخش ۵ - الحكایة و التمثیل

گشت مجنون در بیابانی مقیم
بود آنگاهی زمستانی عظیم
آتشی بر کرده بود آن بی خبر
گرم می شد دل ز آتش گرم تر
از بر لیلی کسی آمد فراز
گفت ای از یار خود افتاده باز
چه خبر داری ز لیلی باز گوی
من نیم بیگانه با من راز گوی
گفت این دارم خبر کان سیمبر
هست از جان کندن من بی خبر
این بگفت و دست در اخگر گرفت
تا که اخگر جمله خاکستر گرفت

بخش ۳ - الحكایة و التمثیل

بخش ۴ - الحكایة و التمثیل

گشت مجنون در بیابانی مقیم

بود آنگاهی زمستانی عظیم

آتشی بر کرده بود آن بی خبر

گرم می شد دل ز آتش گرم تر

از بر لیلی کسی آمد فراز

گفت ای از یار خود افتاده باز

چه خبر داری ز لیلی باز گوی

من نیم بیگانه با من راز گوی

گفت این دارم خبر کان سیمبر

هست از جان کندن من بی خبر

این بگفت و دست در اخگر گرفت

تا که اخگر جمله خاکستر گرفت

بخش ۴ - الحكایة و التمثیل

اطلاعات