هوش مصنوعی: علت خوبی برای محمود روشن شد، پس از این که او سه روز و شب در حال بی‌هوشی و مشغولیت بود.

هوش مصنوعی: او در طی سه روز و شب از جایش تکان نخورد و عقلش را از دست داد و بدنش به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: عجب اینجاست که پادشاهی که شایسته حق و حقیقت است، از شدت هوش و ذکاوتش به حیرت و شگفتی افتاده است.

هوش مصنوعی: در روز چهارم، وقتی شاه به هوش آمد، آن غلام نیز از حالت بی‌خبری بیدار شد.

هوش مصنوعی: وقتی پادشاه چشمانش را باز کرد، ایاز را در آنجا دید.

هوش مصنوعی: گفتی تو چه زمانی به اینجا آمده‌ای ای خدمتگزار؟ پاسخ داد که هم‌اکنون آمده‌ام و این لحظه بر من خوشایند است.

هوش مصنوعی: ای گدای گفتمان با سلطان، درخواست کن تا وارد شوی و آداب را بیاموزی.

هوش مصنوعی: وقتی ولی‌عهد، فرزند یک خلیفه است، چگونه می‌تواند در حالات فقیرانه و بی‌مقداری تو را رها کند؟

هوش مصنوعی: وزیر در کنار تخت بیمار ایستاده و به او می‌گوید: ای کسی که بخشنده‌ای و قدرت و عظمت دینی و دنیوی داری.

هوش مصنوعی: سه روز و شب گذشته و شاه بی‌هوش بر بالین خوابیده است. مانند این که او را در این مکان نگه داشته‌اند.

هوش مصنوعی: نه از او هیچ حرکتی دیده‌ایم و نه از او سخنی شنیده‌ایم.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که حالا به حقیقت وارد شدم و از این دروغ‌ها خارج شدم.

هوش مصنوعی: شاه به غلامی که فاقد نور و درخشش است می‌گوید که چرا به من دروغ می‌گویی.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که هرگز دروغ نمی‌گوید و راهی برای گمراهی ندارد، اما در عین حال احساس می‌کند که در دنیای مادی و worldly غرق شده است و تحت تأثیر آن قرار دارد.

هوش مصنوعی: وقتی شاه حالتی غیر عادی پیدا می‌کند، من هم تحت تأثیر او قرار می‌گیرم و بی‌خود می‌شوم. اما وقتی او دوباره به حالت طبیعی برمی‌گردد و خردمندانه رفتار می‌کند، من نیز به حالتی معقول و منطقی برمی‌گردم.

هوش مصنوعی: این سخن از عمق وجود من نشات نمی‌گیرد و تنها از بر دل بودن به صداقت و خلوص ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی وجود من به خاطر شهریار است، چگونه می‌توانم بدون او وجودم را نشان دهم؟

هوش مصنوعی: من همیشه در خدمت توام و فقط وفادار به تو هستم. خود من که دارم صحبت می‌کنم، تنها برای تو هستم و بس.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه مرگ به سراغت بیاید، تلاش کن و خود را از عشق به نفس برهان تا بتوانی از این دنیای فانی چیزی با خود به دست آوری.

هوش مصنوعی: اگر یک ذره از غم و ناراحتی تو کم شود، دوباره آفتاب شادی در دل تو خواهد تابید.