بیت : 8
غلط: روز
درست : وز
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

بیت ششم از لحاظ وزن با ابیات دیگر همخوانی ندارد
در نسخه های دیگر این بیت به این شکل درج شده
پس میدانستم که نان نام خداست
موجب جمعیت و آرام ماست

بیت ششم از لحاظ وزنی با ابیات دیگر همخوانی ندارد در نسخ دیگر این بیت به این صورت نوشته شده:
پس بدانستم که نان نام خداست
موجب جمعیت وآرام ماست

چنین به نظر میرسد که بیت ششم از وزن خارج است
و دوست عزیزمان اقای سهراب درست میگویند

بیت ششم کاملا صحیح است(ص359)

بیت مورد اشاره ی دوستان ایراد وزنی نداره . این که به نظر میاد خروج از وزن وجود داره به این دلیله که ما فارسی زبان ها عادت نداریم و برامون سخته که سه صامت پشت سر هم رو تلفظ کنیم و به همین دلیل وقتی شاعری به جبر وزن واژگان رو به نحوی به هم متصل می کنه که باعث تجمیع صامت های متعدد میشه به کلامش ایراد فصاحت رو وارد می دونیم .
توی بیت فوق الذکر ، مهین اّست به شکل مهینست خونده میشه و حرف نون ، ساکن ادا میشه

بیت ششم درست است و 3 ساکن پشت هم خوانده میشود. تا قرن هفت این شیوه تلفظ رواج داشته و اکنون منسوخ شده است. مانند این بیت مولوی: دو دهان داریم گویا همچو نی/ یک دهان پنهانست در لب های وی

البته دوستانی که خواندن مِهین‌ست و دین‌ْست به نظرشان مخلّ خوانش درست و مغایر با اوزان ابیات پیشین است حق دارند. کم شعر می‌خوانیم! و این همه از آموزش ناقص ادبیات فارسی در مدارس و دانشگاه نشآت گرفته است. و الّا وزن مشکل و دست‌اندازی ندارد.
ضمن اینکه یادآوری‌ اینکه آن کلمه مِهین (متضاد کلمه کِهین)است و نه مَهین، شاید خالی از لطف مباشد.
این حکایت‌مثنوی از مصیبت‌نامهٔ عطار، اغلب در صورت بازنویسی و به نثر منتشر شده است. و نیک میدانیم که همهٔ جلالت و هنر و ادبیت اشعار و متون زیبای ادب فارسی در بازنویسی و ترجمه و شرح دستمال شده و از میان برمی‌خیزد. اصل متون را منتشر کنیم
سرتان سلامت بادا و دلتان غمگین مباد
.