هوش مصنوعی: شاه یک روز بنده‌ای را برای امتحان پیش خود خواسته بود.

هوش مصنوعی: بگو که این لحظه دامن من را بر سر بزن و سپس از یک جیب بالا بیاور.

هوش مصنوعی: تا زمانی که گریبانت به گریبان من وصل است، هر آنچه که من هستم، تو هم همان هستی.

هوش مصنوعی: وقتی که در میان ما پیوندی برقرار شود، اگر این پیوند ذهنی باشد، در این صورت تصور جدایی از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: بدن و روح من از آن توست؛ هر چیزی که وجود دارد، من آنم و تو آنی.

هوش مصنوعی: یک فرد نادان از مقام و position خود بیرون آمده و سر خود را از جیب پادشاه بیرون آورده است.

هوش مصنوعی: با پادشاه جهان، پیراهنی به تن داشت که حتی ذره‌ای از آن نمی‌توانست حد و مرز وجود خود را بشناسد.

هوش مصنوعی: زمانی که فرد از مخفیگاه خود بیرون آمد، دیگر سر و صدای اطرافش را نشنید و در آن مکان تنها به خود توجه داشت.

هوش مصنوعی: وقتی که شاه بی‌احترامی را شناخت، در آن لحظه ای که صحبت کرد، جانش را از تن بیرون آورد.

هوش مصنوعی: هر کسی اگر از مرز و حد خود فراتر برود، به زودی در معرض خطر و نابودی قرار می‌گیرد و سرنوشتش به باد می‌رود.

هوش مصنوعی: هر کس که به بی‌احترامی و disrespect قدم بردارد، خودش را در دام بدبختی و بدچلنی قرار داده است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که ادب و تربیت در وجود بنده نباشد، نمی‌توان انتظار داشت که از او صحیح و درست بندگی و اطاعت سر بزند.

هوش مصنوعی: وقتی آدم از دور، بلا و سختی نزدیک شدن به محبوب را دید، به سوی تاریکی و ناامیدی رفت، در حالی که برای رسیدن به نور و روشنایی تلاش می‌کرد.

هوش مصنوعی: دنیا را مانند مزرعه‌ای دید که محصول آن، خودِ اوست، بنابراین تصمیم گرفت که بر خود تسلط پیدا کند.

هوش مصنوعی: دنیا اگر چه خوب نیست، اما اگر برای دستیابی به یک هدف مناسب تلاش کنی، نتیجه‌اش می‌تواند خوب باشد.