هوش مصنوعی: چون ایاز از نظر سلطان افتاد و او را ناراحت کرد، در نهایت از چشم سلطان فاصله گرفت و مورد توجه او قرار نگرفت.

هوش مصنوعی: انسانی ناتوان و درمانده بر تخت افتاده است و در درد و رنج و بیماری به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: محمود وقتی از ایاس خبری شنید، شاه حق‌شناس خادم خاصی را فراخواند.

هوش مصنوعی: به او گفتند که به نزد ایاز برود و به او بگوید که تو از جانب شاه به اینجا آمده‌ای.

هوش مصنوعی: من از تو دور هستم و به خاطر غم و ناراحتی تو، رنج می‌برم.

هوش مصنوعی: وقتی به حال رنجور تو فکر می‌کنم، نمی‌دانم آیا تو در رنجی یا اینکه من در حال رنج کشیدن هستم.

هوش مصنوعی: هرچند که بدنم از او دور باشد، اما جانم با شوق و عشق به او نزدیک است.

هوش مصنوعی: من در انتظار تو هستم و بی‌تابی می‌کنم، اما تو در هر لحظه‌ای که نیستی، با من حضور داری.

هوش مصنوعی: چشم حسود و بدخواه کارهای زیادی انجام داد و باعث بیمار شدن کسی شد که همچون تو زیبا و نازنین است.

هوش مصنوعی: او این را گفت و از آنجا به سرعت حرکت کرد، مانند آتش که سریع می‌سوزد و مانند دود که به سرعت پراکنده می‌شود.

هوش مصنوعی: بنابراین در مسیر حرکت خود توقف نکن، به طور جدی و با شتاب پیش برو، مانند آبی که تحت تأثیر برق یا صاعقه به جلو روان است.

هوش مصنوعی: اگر تنها برای یک ساعت در مسیر توقف کنی، ما دو جهان را برای تو به تنگنا خواهیم انداخت.

هوش مصنوعی: خادمی که در راه گم شده بود، به انتظار ایاز ایستاد و لحظه‌ای همچون باد در انتظار به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: وقتی عقل دوراندیش او دید که سلطان نشسته است، دچار اضطراب شد.

هوش مصنوعی: خادم ناگهان دچار نگرانی و ترس شد، انگار که در درد و عذاب همیشگی گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: گفت با پادشاه که اکنون زمان مناسب است و اگر بخواهد، من آماده‌ام که خونم را برای او بریزم.

هوش مصنوعی: گفتن به سوگند که در راه هیچ جا نه ایستادم و نه نشستم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چگونه این جایگاه را پیش از من، ذره‌ی کوچکی مانند من به دست آورد و به مقام پادشاهی رسید.

هوش مصنوعی: اگر شاهی وجود داشته باشد، خوب است، وگرنه اگر در این کار خطایی کرده‌ام، برای من کفر است.

هوش مصنوعی: شاه به او گفت: تو در این موضوع محرم نیستی و نمی‌توانی به این کار وارد شوی، ای خدمتگزار.

هوش مصنوعی: من به سوی او راهی پنهانی دارم، زیرا نمی‌توانم حتی برای لحظه‌ای بدون روی او سر کنم.

هوش مصنوعی: هر بار که به سوی او می‌روم، به طور پنهانی می‌روم تا کسی در جهان از حضور من باخبر نشود.

هوش مصنوعی: در میان ما، مسیرهای پنهانی زیادی وجود دارد و رازهای زیادی در دل و جان ما نهفته است.

هوش مصنوعی: اگرچه بیرون از خود می‌خواهم از او مطلع شوم، در درون خود آگاه‌تر از او هستم.

هوش مصنوعی: اگر از بیگانگان رازی بپرسم، آن راز در درون خودم و در جانم نهفته است.

هوش مصنوعی: وقتی جان انسان در عشق معشوق غرق شود، همه وجودش به زیبایی و محبت آن محبوب پیوند می‌خورد و این پیوند همیشگی خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگرچه در ظاهر رنگ‌ها و شکل‌ها مختلف‌اند و به نظر می‌رسد که هر کدام جداگانه‌اند، اما در واقعیت و معنای عمیق‌تر همه آن‌ها یکی هستند.

هوش مصنوعی: اگر دو رشته‌ی ریسمان پیدا شود، همانند تو که با هم تابیده‌ای، واحد و بی‌همتا خواهد شد.