هوش مصنوعی: مردی دچار اندوه و بیقراری بود، ناگهان از جایش بلند شد و با صدای بلند شروع به گریه و زاری کرد.

هوش مصنوعی: ای خدا، اگر هیچ‌کس از آنچه که بر من رفته و در هر لحظه با من کرده، آگاه نیست، تو این درد و رنج را می‌دانی.

هوش مصنوعی: این را می‌دانم که تو هم می‌دانی، پس به کاری دست بزن که از دستت برمی‌آید.

هوش مصنوعی: تو در هر لحظه با من چه می‌کنی که از دلت همیشه یک چیزی بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: عزم و اراده‌ای که از من گرفتی و دل مرا شکست، هرگز نمی‌توانم تو را ببخشم.