هوش مصنوعی: یک روستایی به شهر مرو رفت و در وسط مسجد جامع خوابش برد.

هوش مصنوعی: در زیر پاهایش کدویی بسته شده تا در آن شهر از همان ابتدا گم نشود.

هوش مصنوعی: یک نفر دیگر، دست او را باز کرد و او که به خواب رفته بود را به پا بلند کرد و بر دوشش گذاشت.

هوش مصنوعی: هنگامی که مرد به هوش آمد، احساس کرد که دلش پریشان و خسته است، زیرا مشاهده کرد که به کسی که دوستش داشته، مثل کدو (که به زمین چسبیده) وابسته است.

هوش مصنوعی: در حیرت و سردرگمی افتاده و گفت: ای پروردگار، به نظر می‌رسد که حالت روستاییانه پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ای خدا، اگر او من هستم، پس من چه هستم؟ و اگر او می‌گوید "من"، پس من چه کسی هستم؟

هوش مصنوعی: من همیشه در حال سرگردانی میان قبول و رد هستم، نه کار من به نتیجه می‌رسد و نه بدون من کار تمام می‌شود.

هوش مصنوعی: در میان دوتا انتخاب، بلاتکلیف مانده‌ام و در باور و تردید سرگشته‌ام.