هوش مصنوعی: بیدل، مجنون و بی‌خود، در حالتی سرگردان به فروشگاه یک بقالی رفت.

هوش مصنوعی: شخصی از دیگری می‌پرسد که چرا در فروشگاه نشسته‌ای. او پاسخ می‌دهد که نشسته‌ام تا شاید فرصتی پیش بیاید و سودی به دست آورم.

هوش مصنوعی: گفت: سود چیست؟ جواب داد: آنچه زود به دست آید. اگر چیزی داری، داشتن دو برابر آن بهترین سود است.

هوش مصنوعی: اگر دلت کور باشد، اگرچه دو نفر هم به تو نزدیک باشند، فرقی به حال تو نخواهد کرد. پس، از این دوستی‌ها بهره‌ای نخواهی برد.

هوش مصنوعی: کار تو به خلاف این است که نتیجه خوبی به همراه ندارد؛ تو به ظاهر به یکتایی خدا اعتقاد داری، اما در عمل به شرک مبتلا هستی.

هوش مصنوعی: وقتی که دل و گل هر دو در مسیر حقیقت گم شوند، در آن زمان انسان به معنای واقعی خود می‌رسد و به حقیقت خود پی می‌برد.