گنجور

بخش ۴ - الحكایة ‌و التمثیل

بود آن دیوانهٔ در اضطرار
در مناجاتی شبی میگفت زار
کای خدا از تو نخواهم هیچ من
یا دهی یا ندهیم بشنو سخن
سخت در خود مانده ام جان در خطر
تا که از من این چه دادی واببر
این وجودم را که داری در زحیر
مینخواهم هیچ میگویم بگیر
هرچه از دیوانه آید در وجود
عفو فرمایند از دیوان جود
گرچه نبود نیک بپذیرند ازو
پس بچیزی نیک بر گیرند ازو
هر بد او را مراعاتی کنند
از نکو وجهی مکافاتی کنند

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بود آن دیوانهٔ در اضطرار
در مناجاتی شبی میگفت زار
هوش مصنوعی: شب، آن دیوانه‌ای که در وضعیت ناگوار و اضطراب بود، در حالی که دعا و مناجات می‌کرد، به شدت ناله می‌زد.
کای خدا از تو نخواهم هیچ من
یا دهی یا ندهیم بشنو سخن
هوش مصنوعی: ای خدا، من از تو چیزی نمی‌خواهم؛ یا بده یا نده، حرفم را بشنو.
سخت در خود مانده ام جان در خطر
تا که از من این چه دادی واببر
هوش مصنوعی: من به شدت در فکر و نگرانی هستم و جانم در خطر است، زیرا نمی‌دانم با این وضعیت چه کنم و چگونه از این جنبه‌ای که به من داده‌ای، عبور کنم.
این وجودم را که داری در زحیر
مینخواهم هیچ میگویم بگیر
هوش مصنوعی: من این وجود خود را که در اختیار توست، به هیچ می‌خواهم بگویم که بگیر.
هرچه از دیوانه آید در وجود
عفو فرمایند از دیوان جود
هوش مصنوعی: هر چیزی که از دیوانه صادر شود، در وجود نباید سخت‌گیری کرد و باید آن را با لطف و سخاوت بپذیریم.
گرچه نبود نیک بپذیرند ازو
پس بچیزی نیک بر گیرند ازو
هوش مصنوعی: اگرچه او نیکو نیست، اما باید پیدا کرد تا از چیزهای خوب او بهره برد.
هر بد او را مراعاتی کنند
از نکو وجهی مکافاتی کنند
هوش مصنوعی: هر کس که بدی کند، باید به نوعی از نیکی و خوبی نیز بهره‌مند شود یا به او پاداشی از نیکویی برسد.