هوش مصنوعی: مردی بود که در بخشندگی و بذل و بخشش مانند هیچ‌کس دیگری نبود. او هرچه در توان داشت را بدون هیچ نقص و کم‌وکاستی خرج می‌کرد.

هوش مصنوعی: او به طور قطع یک مقدار طلا در نظر داشت و گفت که روزی مردی نیکوکار و سخاوتمند به او خواهد رسید.

هوش مصنوعی: اے فلان، چرا از نابودی نمی‌ترسی، در حالی که زمانی خواهد آمد که جان پاکت از تو جدا خواهد شد.

هوش مصنوعی: چون نمی‌توانی از یک پیراهن نگهداری کنی، پس باید برایت کفن آماده کنند.

هوش مصنوعی: وقتی که جانم از بدنم خارج شود، به گونه‌ای که هر کسی برای من کفن خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر از دروازه داخل شوم، حتی پس از آن من همچنان بر سر شما، آن کفن را می‌زنم.

هوش مصنوعی: ای پسر، حرص و طمع تو را به سوی پاکی می‌کشاند، اما اگر به آن دلبسته شوی، ممکن است تو را به آلودگی و فاسد شدن برساند.

هوش مصنوعی: همواره در حالتی ناخوشایند و رنج‌آور به سر می‌برم و صفات ناپسند من مثل آتشی سوزانده می‌شود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ویژگی‌های تو به هم جمع شود، تو به تنهایی نخواهی بود. بدون اینکه بسوزی و شعله‌ور شوی، مانند شمع.