هوش مصنوعی: یک درویش به پیش حیدر رفت و از دریای عظیم دانش او سه پرسش کرد.

هوش مصنوعی: گفت: من از راهی بسیار دور و طولانی آمده‌ام، پس لطفاً به من پاسخ بده که خیلی نارحت و بی‌تاب هستم.

هوش مصنوعی: درویشی، بیماری و مرگ سه پاسخ هستند که حیدر به آن‌ها می‌دهد. این به نوعی به وضعیت‌های مختلف زندگی و چالش‌هایی اشاره دارد که انسان با آن‌ها روبرو می‌شود. حیدر به دنبال درک و پاسخ به این موضوعات است.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از درویش و فقر است. درویش می‌گوید که جهل در زندگی‌اش حاکم است و حتی اگر فقر بر او سخت نگذرد، باز هم علم و دانش در دسترسی او نیست. به عبارتی، او می‌گوید که بی‌پولی را می‌توان تحمل کرد، اما عدم آگاهی و دانش به مراتب سخت‌تر و دردناک‌تر است.

هوش مصنوعی: حسادت بیماری خطرناکی است که همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به بدی کار و رفتار انسان منجر می‌شود. این احساس می‌تواند حتی به نابودی شخصیت و روح انسان بیانجامد.