هوش مصنوعی: بهلول در حال نشئه شدن از عشق بود و بر سر یک راه ایستاده بود، انگار که بر پلی نشسته است.

هوش مصنوعی: هارون در زمانی عبور می‌کرد که اگر خوشحال بود، سرش را به جلو خم کرده بود.

هوش مصنوعی: هارون به بهلول گفت: ای مست، از اینجا بلند شو، چون نمی‌توانی روی پل بنشینی.

هوش مصنوعی: به خودت بگو ای امیر که چرا در این مکان بر پل ایستاده‌ای و جای را ترک نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: دنیا مانند پلی است که به سوی مقصدی دیگر می‌برد، پس به اطرافت توجه کن و ببین که چه مناظر و زیبایی‌هایی در این مسیر وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگرچه بر پل بنا کنی و در ورودی‌ات زیبا باشد، آن سوی پل آب جاری است که همه چیز را می‌شوید و برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: در این بیت، اشاره به موقعیتی دارد که در آن فردی به نوعی در تنگنا یا فشار قرار گرفته است. به نظر می‌رسد که در این شرایط، تلاش‌های او برای فرار یا دوری از مشکلات، احتمالاً با چالش‌هایی مواجه است. به طور کلی، مفهوم این بیت به زندگی انسان و پیچیدگی‌های آن و اینکه چگونه آدمی می‌تواند در برابر موانع و سختی‌ها مقاومت کند، مرتبط است.

هوش مصنوعی: تا جایی که می‌توانی، در زیر پل به صورت ساکن نمان. هنگامی که پل فرو بریزد، دیگر حس امنیت نکن.

هوش مصنوعی: نسیم آسمانی به سرعت عبور می‌کند تا تو به درجات پایینی نرسی.

هوش مصنوعی: گنبدی که شکسته، تو زیر آن نشسته‌ای؛ گویی از جانت بی‌زار شده‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی که گنبدی بزرگ و مستحکم فرو می‌افتد، دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند در برابر آن مقاومت کند؛ حتی اگر خود آن بزرگ‌ترین و قوی‌ترین موجود نیز باشد، نمی‌تواند از سقوطش جلوگیری کند.

هوش مصنوعی: تو از جلو به سمت مرگ می‌روی و پشت سر تو هم مرگ در کمین است، مانند کرکسی که به دنبال لاشه‌ می‌گردد.

هوش مصنوعی: خودت را از آلودگی‌های دنیا پاک کن، وگرنه مانند مرداری در چنگال مشکلات می‌مانی.

هوش مصنوعی: چرا که هر چیزی که آرزوی توست، وقتی که بمیری، به سود فردایت تبدیل می‌شود.