هوش مصنوعی: ایاز در صبح زود به حضور سلطان آمد و چهره‌اش مانند گل سرخ می‌درخشید.

هوش مصنوعی: نه نشانی از زیبایی در چهره‌اش باقی مانده و نه لذتی در سخنانش احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: شاه از ایاس می‌پرسد که در آخر چه بر سر تو آمده است، ای ایاس، که افسوس و غم را در دل تو به وجود آورده و تو را به شدت نگران کرده است.

هوش مصنوعی: در حضور شاه، جمعیتی فراوان حضور داشتند، و هر یک به دنبال کار خاصی بودند و نگران بودند.

هوش مصنوعی: مردم به طور نامحدود در مورد این موضوع صحبت می‌کنند، اما چطور می‌توانم بگویم که همه این مسائل پنهان و مخفی هستند؟

هوش مصنوعی: پادشاه به طور عمدی جایگاه خود را خالی کرد تا ایاز بتواند آنجا بماند و خود را به عنوان پادشاه احساس کند.

هوش مصنوعی: اکنون که حجاب و موانع از میان برداشته شده است، رازها را بگو و از حقایق این زمان پرده بردار.

هوش مصنوعی: شخصی به پادشاه می‌گوید: من چه کار باید بکنم تا خودم را از این محدودیت‌ها آزاد کنم و از میان آن‌ها بیرون بیایم؟

هوش مصنوعی: در زمانی که من در عالم وجود داشتم، تمام مخلوقات پشت حجاب من بودند. اما اکنون که حجاب خود را کنار زده‌ام، خودم تبدیل به آن حجاب شده‌ام.

هوش مصنوعی: تا زمانی که حتی یک موی از من باقی مانده باشد، نمی‌توان راز کسی را گفت.

هوش مصنوعی: وقتی من دیگر نیستم، تو همچنان رازهای پاک من را حفظ می‌کنی و سپس آن رازها از خاک بیرون خواهند آمد.

هوش مصنوعی: مردان پاک و وارسته‌ای که به ساده‌زیستی و عدم وابستگی به دنیا مشهورند، هر لحظه که نفس می‌کشند بیشتر در حال از دست دادن خود و غرق شدن در حالت معنوی و روحانی‌شان هستند.

هوش مصنوعی: در واقع، همه به دنبال او بودند و به همین دلیل دشمنی که داشتند، برخواست و اعتراض کرد.