هوش مصنوعی: سلطان محمود، سرکش و بی‌باک، فردی خونی و قدرتمند بود که برای یک غلام یا برده خود هم مقام و اهمیتی قائل بود.

هوش مصنوعی: سرانجام آن شخص بی‌مروت به راهی رفت که شاه او را به گردن زدن دستور داد.

هوش مصنوعی: اما در ابتدا شاه حق شناس گفت تا زمانی که ایاس از آن مجلس بیرون رود.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که لطف و محبت همیشه از سوی من به او رسیده است. اما این غلام، که در اینجا به خود اشاره دارد، چگونه می‌تواند قهر و خشم من را ببیند؟

هوش مصنوعی: هر کسی که به لطف و محبت ما تربیت شده باشد، از فکر و خیال قهر و خشم ما ناراحت و دل‌زده خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای عجب! وقتی ایاس این سخن را شنید، گفت: فرخ و خوشبخت است آنکه شاه حق‌گزار و شناس است.

هوش مصنوعی: او یکبار با سر و گردن خود حرکت کرد و برای همیشه از غم و درد رهایی یافت.

هوش مصنوعی: بنگر به حال من که در طول روز چندین بار به خاطر ترس و هیبت دیگران مثل یک قربانی شکست‌خورده می‌شوم.

هوش مصنوعی: احترام و ادب در برابر مقام بالا بسیار دشوارتر از از دست دادن جان و جان کندن است.

هوش مصنوعی: روز و شب در عذاب و رنج می‌سوزد، اما با این حال، نامش نشان‌دهنده‌ی لطف و کرمی است که در دل دارد.

هوش مصنوعی: محبت و رحمت او به هر کسی بیشتر است، بدون تردید آن شخصی که بیشتر در درد و رنج غرق است، به او نزدیک‌تر است.