عطاربخش ۵ - الحكایة و التمثیل
آن حکیمی در تفکر میگذشت
دید سرگین دان و گورستان بدشت
نعرهٔ زد گفت ای نظارگان
اینت نعمت اینت نعمت خوارگان
ای عجب با این چنین نفسی درون
میکند هم در خدائی سر برون
زشتی عالم همه از خبث اوست
وآنگهی دارد خدائی نیز دوست
هست در هر نفس این دعوی ولیک
خویش بر فرعون ظاهر کرد نیک
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن حکیمی در تفکر میگذشت
دید سرگین دان و گورستان بدشت
هوش مصنوعی: یک حکیم در حال فکر کردن بود که به مکانی بساختی رسید و نگاهش به دشت افتاد که در آن سرگین و گورستان وجود داشت.
نعرهٔ زد گفت ای نظارگان
اینت نعمت اینت نعمت خوارگان
هوش مصنوعی: صدایی بلند برخواست و گفت: ای تماشاگران، این نعمت است، این نعمت افرادی را که نعمت را نادیده می‌گیرند.
ای عجب با این چنین نفسی درون
میکند هم در خدائی سر برون
هوش مصنوعی: عجب است که با چنین روح بلندی، هم در درون خود به خداوند نزدیک می‌شود و هم به ظاهر در دنیا زندگی میکند.
زشتی عالم همه از خبث اوست
وآنگهی دارد خدائی نیز دوست
هوش مصنوعی: زشتی‌های دنیا به خاطر سوءِ نیت و ناپاکی خود انسان‌هاست، اما با این حال، خداوند را نیز به دوستی دارد.
هست در هر نفس این دعوی ولیک
خویش بر فرعون ظاهر کرد نیک
هوش مصنوعی: در هر دم این ادعا وجود دارد، اما شخصی مانند فرعون باید به خوبی خود را نشان دهد.
حاشیه ها
1388/04/12 18:07
رسته
آن حکیم مورد نظر ناصر خسرو است که سروده است:
ناصر خسرو به راهی می گذشت
مست و لایعقل نه چون می خوارگان
دید گورستان و مبرز رو به رو
بانگ بر زد گفت ای نظارگان
نعمت دنیا و نعمت خواره بین
اینت نعمت ، اینت نعمت خوارگان