هوش مصنوعی: روزی پیامبری عبور کرد و در خانه‌ای که گل زیبایی داشت، در زدن. این نشان‌دهنده‌ی زیبایی و طراوت زندگی است و اشاره به لحظاتی از عمر دارد که در آن‌ها زیبایی و نعمت‌های زندگی به نمایش در می‌آید.

هوش مصنوعی: او از کنار کسی گذشت و به او سلام نکرد. بعد از او، احساساتی در مورد زندگی و زمان ایجاد شد که گام‌هایی را برای پیشرفت برداشت.

هوش مصنوعی: پیامبر اسلام از شخصی می‌خواهد که بگوید چه دلیلی داشت که عمر به این سرعت در دنیا به پایان رسید.

هوش مصنوعی: اگر از زیبایی و شکوه تو غافل شوی، در حقیقت ایمان و باور خود را از دست داده‌ای و مانند ذره‌ای در برابر مرگ خواهی بود.

هوش مصنوعی: تو بدون شک زندگی‌ات را با کارهای خوب و شایسته‌ات می‌سازی، حتی اگر در نگاه دیگران کم‌اهمیت به نظر برسد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در گور بماند، در نهایت به خاک تبدیل می‌شود. پس نباید از نابودی و مرگ واهمه داشت.

هوش مصنوعی: باید از دنیا خارج شد و به زندگی دیگری رفت، گویی که در زیر خاک و خون زندگی را ترک کرد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که زمین پر از خاک و خون است، چگونه می‌توانی سرگردانی‌ات را فراموش کنی و از درد آن رهایی یابی؟

هوش مصنوعی: اگر هر ذره از خاک، مانند درختی رشد کند، هر ذره می‌تواند جان‌های پاک و ارزشمندی را به وجود بیاورد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند که چه جان‌های بزرگ و ارزشمندی در این دریای عمیق غوطه‌ور شده‌اند.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌داند چقدر دل‌های گرانقدر به درد آمده و خون رفته است، و ممکن است دل تو نیز به این سرنوشت دچار شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند که چه تعداد از انسان‌های پاک و شایسته به خاطر سختی‌ها و ظلم‌ها در زیر زمین دفن شده‌اند.

هوش مصنوعی: در هیچ یک از دو جهان، نتیجه‌ای جز حسرت وجود ندارد و هیچ‌کس در دل خود جز حسرتی ندارد.

هوش مصنوعی: در خانه‌ای که زندگی می‌کنیم، باید به راستی نشسته و آسوده باشیم، زیرا به زودی از آنجا خواهیم رفت.

هوش مصنوعی: کار دانشمندان و عالمان تنها شامل پیچیدگی‌ها و معماهاست و در حقیقت، همواره به ویرانی و نابودی می‌انجامد و هیچ چیز در آن‌ها وجود ندارد.