هوش مصنوعی: عیسی، فرزند مریم، خوابش برده بود و نیمه‌ای از خشت را به عنوان زیرسرش قرار داده بود.

هوش مصنوعی: وقتی عیسی از خواب خوش بیدار شد، ابلیس بدذات را بر فراز از دور مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: به من بگو که چرا به من این طور توهین می‌کنی؟ چرا در حالتی که من دراز کشیده‌ام، اینگونه با من رفتار می‌کنی؟

هوش مصنوعی: تمام دنیا مانند بخش‌هایی از زندگی من است. هر چیزی که در دنیا وجود دارد، بخشی از من است و این کاملاً واضح و مشخص است.

هوش مصنوعی: وقتی که به تصرف و کنترل من می‌پردازی، خودت را هم به شیوه‌ای به من نزدیک کرده‌ای.

هوش مصنوعی: عیسی (ع) با زیر سر خود، چهره‌اش را به زمین انداخت و عزم خواب و آرامش کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که شیطان آن نیمه خشت را انداخت، گفت: من اکنون می‌روم و تو هم اکنون خوب بخواب.

هوش مصنوعی: وقتی که درون قبر خواهی افتاد، چرا باید بر روی خاک دیگران بنا بسازی؟

هوش مصنوعی: وقتی که از عواطف و احساسات دردناک خود به خاطر دنیا و محبت‌های زودگذر رها می‌شوی، چرا باید برای آن دنیا تلاش کنی؟