گنجور

بخش ۵ - الحكایة و التمثیل

کردروزی چند سارخگی قرار
بر درختی بس قوی یعنی چنار
چون سفر را کرد آخر کار راست
از چنار کوه پیکر عذر خواست
گفت زحمت دادمت بسیار من
زحمتی ندهم دگر این بار من
مهر برداشت از زفان حالی چنار
گفت خود را بیش ازین رنجه مدار
فارغم از آمدن وز رفتنت
نیست جز بیهوده درهم گفتنت
زانکه گرچون تو درآید صد هزار
یک دمم با آن نباشد هیچ کار
خواه بامن صبر کن خواهی مکن
تو که باشی تا ز من گوئی سخن
لیک اگر از عجز آئی پیش در
زانچه میجوئی بیابی بیشتر

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

کردروزی چند سارخگی قرار
بر درختی بس قوی یعنی چنار
هوش مصنوعی: روزی چند پرنده‌ی ساری بر روی درختی بسیار قوی و بلند، یعنی چنار، نشسته بودند.
چون سفر را کرد آخر کار راست
از چنار کوه پیکر عذر خواست
هوش مصنوعی: پس از اینکه سفر به پایان رسید، از کنار کوه چنار، پیام آور عذرخواهی کرد.
گفت زحمت دادمت بسیار من
زحمتی ندهم دگر این بار من
هوش مصنوعی: من بارها به تو زحمت دادم، اما دیگر این بار زحمتی نخواهم داد.
مهر برداشت از زفان حالی چنار
گفت خود را بیش ازین رنجه مدار
هوش مصنوعی: مهر و محبت را از زبان خود بردار، زیرا چنار به خود می‌گوید که دیگر خودت را آزار نده.
فارغم از آمدن وز رفتنت
نیست جز بیهوده درهم گفتنت
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که برای من مهم نیست تو بیایی یا بروی، چون تنها چیزی که اهمیت دارد این است که سخنان تو بیهوده و بدون معناست.
زانکه گرچون تو درآید صد هزار
یک دمم با آن نباشد هیچ کار
هوش مصنوعی: وقتی تو در کنارم باشی، حتی اگر هزاران کار هم داشته باشم، هیچ کدام برایم مهم نیستند.
خواه بامن صبر کن خواهی مکن
تو که باشی تا ز من گوئی سخن
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی با من صبوری کنی، یا اگر نمی‌خواهی، فرقی نمی‌کند؛ تو باید اینجا باشی تا من بتوانم با تو صحبت کنم.
لیک اگر از عجز آئی پیش در
زانچه میجوئی بیابی بیشتر
هوش مصنوعی: اما اگر از ناتوانی به جلو بیایی، آن‌گاه از چه چیزی جستجو می‌کنی، که بیشتر از آن را خواهید یافت.

حاشیه ها

1388/04/12 18:07
رسته

بیت: 1
غلط: وزن
بیت: 7
غلط: وزن

1399/12/03 14:03
میهن پرست

در این مصرع: تو که بای تا ز من گوئی سخن
بجای تو که بای، تو که باشی باید باشه