هوش مصنوعی: روزی یک پادشاه غلامی را خرید که سایه‌اش در جلوی اسب او می‌دوید.

هوش مصنوعی: هیچ کس در زیبایی و نیکی روی کسی نظیر ندارد، مانند سروی است که در قامت و بلندی همتا ندارد.

هوش مصنوعی: سرو مانند درختی بلند و زیبا، با قامت راست و استوار به نظر می‌رسد و در اطراف خود، کسی را می‌بیند که آزاد و مستقل است و به او احترام می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در چهره‌ی او، حتی ماه هم از شرم دور شد و از لب‌هایش، شکر هم نتوانست بماند.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از فردی است که مانند خورشید درخشانی است و هیچ‌کس او را در تمام قامت و زیبایی‌اش به‌خوبی نمی‌شناسد. این فرد از نظر شخصیت و وجودش بسیار خاص و بی‌نظیر است، اما دیگران تنها بخشی از او را می‌بینند و درک نمی‌کنند که او چقدر درخشان و والا است.

هوش مصنوعی: اگر سخن می‌گفتی، گنجینه‌ای از زیبایی‌ها به زبان می‌آوردی و اگر می‌خندیدی، شیرینی و لذت را به اطراف می‌پخش می‌کردی.

هوش مصنوعی: در کوچه‌ها و خیابان‌ها، عاشق‌های بی‌شماری به خاطر زیبایی و چهره دلربای او وجود دارند. چون چهره‌اش جذاب است، طبیعی است که این همه عاشق دورش جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: موهای او که باعث شد تو به او ایمان بیاوری، حلقه‌ای از چین و شکن دارد.

هوش مصنوعی: چشم‌های او مانند گل نرگس است و به زیبایی بادام دو نوع مغز متفاوت دارد؛ یکی خالی و دیگری پر از جادو و زیبایی.

هوش مصنوعی: زمانی که زیبایی و فطرت ذهن را به نمایش گذاشتی، در واقع نشان دادی که عقل و خرد را به چالش کشیده‌ای و آن‌ها را به طریقی دچار بحران کرده‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی لبخند شادی بر زمین می افتد، حتی مرده‌ای که صد سال در خواب بوده نیز زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر درباره تنگی دهانش صحبت کنم، هیچ مویی نمی‌تواند در آنجا جا بگیرد، جز در وسط آن.

هوش مصنوعی: خورشید به خاطر شرم او چهره‌اش زرد شده بود و صبح به خاطر عشق او، نفسش سرد و آرام بود.

هوش مصنوعی: فصل زیبا و روزهای بهار، زمان خوشی و لطافت در چمن‌هاست.

هوش مصنوعی: در دشت رنگ‌ها بسیار بود و سبزه‌های فراوان دیده می‌شد، اما دنیا در تنگنای خود قرار داشت.

هوش مصنوعی: بلبل پرهیجان در باغ می‌چرخید و با شادی به گل می‌گفت که راهی که او را به خارها می‌رساند، چه دشوار است.

هوش مصنوعی: در اینجا به توصیف زیبایی و شادابی دو گل اشاره شده است. یکی گل نازک و خندان است که شور و نشاط دارد و دیگری بنفشه‌ای است که با سر بلند شده‌اش به زیبایی خود می‌بالد. هر دو نمادهایی از زیبایی و طراوت هستند.

هوش مصنوعی: یاسمن، به خاطر تنگی دهانش، صدایی از او خارج نشد و به همین دلیل، نتوانست حرفی بزند.

هوش مصنوعی: نرگس تازه و شاداب با زیبایی خاصی، در ظرف طلایی روییده و با دیدی دلربا، شادی و سرزندگی را به باغ منتقل کرده است.

هوش مصنوعی: گنج قارون بر سرزمین سبز افتاده بود و آب در آنجا جریان داشت.

هوش مصنوعی: در این لحظه که تو با آن چهره زیبا در نزدیکی من هستی، نمی‌دانم تا چه زمانی می‌توانم این زیبایی را تحسین کنم.

هوش مصنوعی: پادشاه به برگزاری یک جشن جدید و خوشایند تصمیم گرفته است و این اراده‌اش به وضوح نمایان شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که باغ را برای جشن آراسته بودند، آن جوان زیبا را خواستند.

هوش مصنوعی: در میانه جشن بزرگ شاه با اقتدار، آن غلام تصمیم گرفت که بی‌احتیاطی کند و جسور شود.

هوش مصنوعی: به ساقی گفتم یک جام شراب برای او بیاور تا ببینم چگونه از آب به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: ساقی، جام را به سمت او ببرد و آن غلام با حالتی سر بالا، از او لبخند بزند.

هوش مصنوعی: پادشاه به خدمتکارش اشاره کرد که برخیز و به او جامی بده و بگو در جانت بریز.

هوش مصنوعی: محتوای بیت به این صورت است که: یکی از خدمتکاران یا مجریان امور، درباره زیبایی و روشنایی چهره شخصیتی مهم (مانند شاه) صحبت می‌کند و احتمالاً به وزیری اشاره می‌کند که در کارهای او دخالت دارد. به نوعی می‌توان گفت که در اینجا به تأثیر و نقش وزیر در مسایل مربوط به آن شخصیت اشاره شده است.

هوش مصنوعی: وزیر شاه جامی به پیش او می‌برد، اما در نهایت همان جام به دست غلام نخواهد افتاد.

هوش مصنوعی: شاه از جا برخاست و با دستان خود یک جام را به سمت سروی با قامت باریک و زیبا برد.

هوش مصنوعی: در این بیت بیان شده که وقتی شخصی آرام و بی‌صدا مشغول کار یا تفکر است، ناگهان اتفاقی می‌افتد که باعث می‌شود خشم و ناامیدی در دلش شعله‌ور شود و این احساسات او را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: آخرین بار از شاه جامی درخواست نخواهی کرد، چرا که در سپاه کسی بی‌ادب‌تر از تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: سلطان در اوج قدرت و سلامتی ایستاده است، در حالی که تو که در موقعیت بندگی قرار داری، شرمنده و نگران هستی.

هوش مصنوعی: غلام فریاد زد که در این مکان، استاد شاه در جلوی من قرار دارد.

هوش مصنوعی: من از کسی جام فخر و pride نگرفته‌ام؛ بلکه خودم آن را دارم و تا ابد این وضعیت ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر از هر کسی جرعه‌ای می‌نوشیدم، آیا چنین لیاقتی برای سلطنت داشتم؟

هوش مصنوعی: سکوت برای من ضرر ندارد، زیرا از این وضعیت بهتر نمی‌توانم باشم.

هوش مصنوعی: چون اولین جام نیامد به کامم، آخر کار استاد و پادشاه بر سرم تسلط دارد.

هوش مصنوعی: اگر به جام خوشی و قناعت راضی می‌شدم، دیگر از وزیر و شاه بی‌نیاز می‌شدم.

هوش مصنوعی: اگر مرا به فنا ببرد یا جاویدان کند، همین که تا ابد رئیس من باشد، کافی است.

هوش مصنوعی: پادشاه فرمود: راست است، این فرد لایق است، زیرا شخصیت او از ذاتش بهتر و برتر است.

هوش مصنوعی: زیبایی چهره و ویژگی‌های برجسته او به قدری است که باید در کنار چنین فردی برای همیشه زندگی کرد.

هوش مصنوعی: هرکس که با تلاش به این مسیر قدم گذاشته است، حتی اگر در ظاهر فقیر باشد، در حقیقت او به مقام و جایگاهی بلند دست یافته است.