هوش مصنوعی: آن مرد نیکوکار، دیوانه‌اش کرد، زیرا او را در میان خون و خاک دید.

هوش مصنوعی: او را مانند فردی مست و گیج مشاهده کرد که به سرنگونی و سردرگمی دچار شده است.

هوش مصنوعی: ای دیوانه، بدون چهره و مسیر، در چه چیزی مشغول هستی که روز و شب در اینجا به سر می‌بری؟

هوش مصنوعی: در روز و شب، من به دنبال حقیقت هستم و مردی که من را می‌بیند، می‌گوید که تنها همین حقیقت را جستجو می‌کنم.

هوش مصنوعی: مرد مجنون گفت پس پنجاه سال مثل من در عذاب و رنج زندگی کرده‌ای، در هر شرایطی.

هوش مصنوعی: ای عزیز، کاسهٔ پر از خون تو را می‌خورم و بعد از آن هم از تو می‌خواهم که یک کاسه دیگر به من بدهی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که این دریا آماده شود یا نه، کار ما باید ساخته و به انجام برسد.

هوش مصنوعی: این گره را نمی‌توان مانند یک عقده ساده گشود. نه در زندگی و نه در مرگ، هیچ راه حلی برای آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من مطمئن هستم که در این درگیری و پیچیدگی، چیزی نمی‌دانم و در واقع هیچ چیزی نمی‌دانم.