هوش مصنوعی: یک مرد از دور جاده‌ای طولانی را طی کرده و سنگی را از آسیا برمی‌گرداند.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، آن سنگ بسیار سنگین شیخ شکست و حالتی را بر او آشکار کرد.

هوش مصنوعی: همهٔ دوستان گفتند، عجب است که ما در روز و شب مدام از این موضوع ناراحتیم.

هوش مصنوعی: هم طلا و هم زحمت ما به هدر می‌رود، بنابراین خودت را ناتوان مگذار، که این آسیاب هم نابود خواهد شد.

هوش مصنوعی: این کجا و چه حال و روزی است که ما در آن هستیم؟ آخر بگویید که ما نمی‌دانیم، فقط این جلوه و ظاهر را بیان کنید.

هوش مصنوعی: شیخ گفت این سنگ از همین جا به خاطر سرگردانی و بلاتکلیفی زیادی شکسته شده است.

هوش مصنوعی: اگر این شکست وجود نداشت، قطعاً روز و شب بیشتر سرگردان و آشفته بودی.

هوش مصنوعی: زمانی که تو شکسته شدی، او را به وضوح دیدی، و همواره در حال آرامش یافتی، در حالی که آن شخص همیشه در درونش بی‌قراری داشت.

هوش مصنوعی: وقتی حالتم از سنگ بودنم مشخص شد، دلی شاداب و نرم مانند موم پیدا کردم.

هوش مصنوعی: وقتی که با گوش دل اسراری را از او شنیدم، این حالتی که در من به وجود آمد، با او آغاز شد.

هوش مصنوعی: هر کسی که دائماً در بلاتکلیفی و سردرگمی باشد، وقتی به شکست برسد، تمام قید و بندها و مشکلات او از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: هر کسی که در وضعیت سرگردانی و گیجی باقی بماند، درد و رنج او دائمی و بی‌دارو خواهد بود.

هوش مصنوعی: او از تمامی کارهای دنیا ناامید شد و تنها مشغله‌اش در حال حاضر خوردن خون به عنوان کاری جاودان شده است.