هوش مصنوعی: در لحظات غم‌انگیز زندگی، هرکس به نوعی دست به اقدام می‌زند تا از درد و رنج خود بکاهد و آرامش را به دست آورد.

هوش مصنوعی: هر کسی در خفا لباس خود را عوض می‌کند، گویی پیشوایان در هر جایی ناپدید شده‌اند.

هوش مصنوعی: دیوانه به بالای بام رفت و لباس کهنه‌ای را به سر چوبی انداخت.

هوش مصنوعی: یک شخص در حال چرخاندن چوبی بر گرد خود بود و به یاد کسی می‌افتاد که یک ذره از او به دلش نشسته بود.

هوش مصنوعی: ای دیوانگی من، به من نگاه کن، من برای چنین روزی زجر می‌کشم.

هوش مصنوعی: در روزی که جان انسان در خطر است، مرد بی‌پروا و شجاعی همچون خسرو، حاکم سرزمین‌ها و سرنوشت‌ها، حاضر است.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که چگونه مانند آهو در مقابل سگ‌های شکارچی فرار می‌کند و از موانع عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: هرگاه که تو مال و درآمدی داشته باشی، بند و زنجیر زندگی به تو وابسته است؛ اما اگر چیزی نداشته باشی، همه چیز آزاد و بی‌قید است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که داری را به یکباره رها کن تا از این وضعیت سخت و ناگواری که در آن هستی، بیرون بیایی.