هوش مصنوعی: در گذشته، معلمی وجود داشت که چهارصد صندوق علم و دانش او را به یادگار گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: کار او تنها در علم و اطاعت بود، و یک لحظه هم از این دو خالی نبود.

هوش مصنوعی: در زمان او، پیامبری وجود داشت که وحی حق را بر دلش گشوده بود.

هوش مصنوعی: به او بگو ای ناآرام، هرچند که در علم و فعالیت خود مشغول هستی، اما هنوز هم دچار تلاطم هستی.

هوش مصنوعی: وقتی که تو به دنیای فانی وابسته‌ای، حق از تو به اندازهٔ یک ذره هم چیزی قبول نخواهد کرد، پس تو چه چیزی هستی که خود را فریب می‌زنی؟

هوش مصنوعی: وقتی که از دل و قلبت دنیای مادّی را دور کرده‌ای، جایی برای تو جز آتش دوزخ وجود ندارد.

هوش مصنوعی: یک دنیا با دانش و معانی عمیق می‌تواند برای انسان عذاب و رنجی بزرگ ایجاد کند، همان‌طور که دنیا و مسائل آن نیز می‌تواند بار سنگینی بر دوش انسان بگذارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در دل انسان کمی عشق به دنیا وجود دارد، رابطه او با جسم و دنیای مادی شبیه به دوستی با آتش جهنم خواهد بود.

هوش مصنوعی: به جایی می‌روی که در آن خطر و مشکلات زیادی وجود دارد، در حالی که دشمنی که باید با او مقابله کنی، چیزی نیست که تو را نگران کند.

هوش مصنوعی: بیش از حد به زیبایی‌ها و جذابیت‌های دنیای خاکی اینجا می‌نازیم، در حالی که مانند چیزی بی‌ارزش و زشتی همچون لاشه و کفتار هستیم.

هوش مصنوعی: دنیا مانند پیرمردی کج‌راست است که هر روز عده‌ای را به دلیل مشکلات و سختی‌هایش می‌کشد.

هوش مصنوعی: هر زمان که او چهره‌ای جدید و زیبا به خود بگیرد، هر لحظه مانند این است که دل‌ها را به سوی خود جلب می‌کند و می‌تواند توجه بسیاری از مردان را به خود جلب کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از راز او آگاه نشد، در حالی که در میان خاک و خون، نشانه‌های زیادی وجود دارد.