هوش مصنوعی: یک رهبر حقیقی همواره هدایتگر مهمانی و مهمانان است و در یک روز از خداوند درخواست می‌کند.

هوش مصنوعی: او گفت که خداوند جهان در دلش به تو وعده داده است که فردا به عنوان یک مهمان نزد او خواهی آمد.

هوش مصنوعی: در روز بعد، مرد کار خود را شروع کرد و هرآنچه لازم بود تا میهمان را پذیرایی کند، آماده کرد.

هوش مصنوعی: پس از آن، هر طرف را نگاهی می‌انداخت که مانند سگی ناتوان از راه به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: مرد به آن سگ دستور می‌دهد که از جلو بردارد، ولی او همچنان در دل منتظر است.

هوش مصنوعی: منتظر می‌مانیم تا آن میهمان نمایان شود، عجله داریم که هدیه‌ای از طرف حق زودتر آماده شود.

هوش مصنوعی: هیچ کس به طور طبیعی و بدون دلیل خاصی از مسیر واضح و روشن منحرف نمی‌شود؛ بلکه این انحراف به خاطر فشارها و اضطراب‌های زندگی است که اتفاق می‌افتد.

هوش مصنوعی: خداوند به او گفت: ای موجود حیران، چرا که من او را به سوی تو فرستادم؟

هوش مصنوعی: تا وقتی که تو به مهمانی و پذیرایی مشغولی، دیگران که گرسنه هستند از پیشت دور می‌شوند و از تو ناراضی می‌گردند.

هوش مصنوعی: وقتی مرد از خواب بیدار شد، در شرایطی گیج و سردرگم قرار گرفت که در میان اشک و خون غرق بود.

هوش مصنوعی: او از هر سو می‌دود و تلاش می‌کند، اما در نهایت به یک گوشه می‌رسد و سگ را می‌یابد.

هوش مصنوعی: او به نزد او رفت و بسیار گریه کرد، از او عذرخواست و تصمیم گرفت که او را دل‌دار کند.

هوش مصنوعی: سگ دهانش را باز کرد و گفت: ای مرد، آیا مسافر مهمانی می‌خواهی؟ از خدا بخواه که به تو برساند.

هوش مصنوعی: برای پذیرش مهمان از طرف حق، باید شخصیت و ظاهر خود را طوری آماده کنی که مناسب و شایسته باشد.

هوش مصنوعی: اگر فقط یک لحظه از دیدن تو نصیبم شود، به اندازه‌ی صد سال ارزش خواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر چشمی از حقیقت نداری، در طلب آن نباش که نمی‌توانی بدون دیدن، راهی را پیدا کنی.