هوش مصنوعی: زلیخا به شدت از دوری یوسف نگران و بی‌قرار شده و احساس عشق او در وجودش به شدت نمایان است.

هوش مصنوعی: تمام دنیا به خاطر زلیخا تیره و تار شد، تا یوسف به او نظر کند.

هوش مصنوعی: یک ذره از زیبایی یوسف به زلیخا می‌درخشید و او به خاطر این زیبایی بر او اشک می‌ریخت.

هوش مصنوعی: هر بار که از حضور او فاصله گرفتی، خود را با ویژگی‌های جدیدی مجهز کردی.

هوش مصنوعی: تو در حضور او زیبایی می‌کردی و هیچ توجهی به یوسف نداشتی.

هوش مصنوعی: زلیخا که در دل به چاره‌جویی افتاده بود، تدبیری اندیشید تا بر درد و رنج خود فائق آید.

هوش مصنوعی: خانه‌ای بنا کرد که در هر طرف آن بُعدی از زیبایی و نقش و نگار چهره او را به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: چهار دیوار این خانه مثل سقفش از هر طرف زیبا و نقش‌دار است و دیوارها با تصاویر زلیخا تزئین شده‌اند.

هوش مصنوعی: او برای آن خانه‌ای که ساخته، فرشی شایسته و زیبا فراهم کرده است و این فرش نیز به زیبایی نقش و نگار خود او تزیین شده است.

هوش مصنوعی: یوسف گفت: وقتی که زیبایی محبوبم را نمی‌بیند، نمی‌تواند بفهمد که چه بر سرش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: چهره‌ام به قدری باارزش است که مانند نیل مصر برای من مانند شبنم می‌ماند.

هوش مصنوعی: من همچون نیل که به زیبایی در چشم مصر می‌درخشد، برای عزیزم در نظر خودم به همین زیبایی جلوه می‌کنم تا از چشم بد در امان بمانم.

هوش مصنوعی: من یوسف صدیق را به شکل شش جهت به تصویر می‌کشم و او را به نمایش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: وقتی که او تصویر من را ببیند، مانند من که از او دیوانه‌ام، او نیز دیوانه‌وار به سمتم جذب می‌شود.

هوش مصنوعی: در نهایت، وقتی آن دلربا نقشه‌ای کشید، یوسف را در خانه خود جا داد.

هوش مصنوعی: یوسف را هر کجا که نگاه کنی، می‌بینی که آن دل‌باخته همیشه جلو چشم است.

هوش مصنوعی: ظاهر آن چهره از هر سمت و جهتی تجلی دارد، چه شگفت‌انگیز! که یک چهره از تمام زوایا و جوانب دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: یوسف نیک سرشت، روح پاک تو در درون خانه‌ای است که پر از خاک و گذشت زمان است.

هوش مصنوعی: هر بار که او را می‌نگریست، از هر طرف که نگاه می‌کرد، جز چهره‌اش چیزی نمی‌دید.

هوش مصنوعی: در هر ذره‌ای از هستی نور حق می‌درخشد و هر جزئی از این وجود پر از رازهای الهی است.

هوش مصنوعی: پس در نهایت، چه ماهی باشی و چه ماه، هر دو جهان نور صورت خدا را می‌بینند.