در تصحیح دکتر شفیعی کدکنی اصیل بودنِ صد و بیست بیت مورد شک واقع شده است. این ابیات از بیتِ
«نه سری پیدا و نه راهی پدید
راه را در هر قدم چاهی پدید»
به شمارۀ بیت 966 آغاز شده و تا آخر این حکایت (بیت 1086 در تصحیح مذکور) ادامه دارد. عبارت شفیعی کدکنی اینست:
«ابیات بعد از این تا شمارۀ 1086 حدود یکصد و بیست بیت که با حروف سیاه ریز چاپ شده است به گونۀ آشکاری اکثر ابیاتِ آن بیرون از سبک و سیاقِ سخن عطّار است. به همین دلیل در شرح و تفسیر آنها نیز ضَنَّت ورزیدیم و به اختصار کوشیدیم.» (مصیبت‌نامه، تصحیح شفیعی کدکنی، پاورقی صفحۀ 161)