هوش مصنوعی: در زمان خلافت عمر، مردی قوی وجود داشت که نمازی معنوی و با اخلاص خواند.

هوش مصنوعی: تو مردم را در مقابل خود نشاندی و در آنجا به زیبایی شعر خواندی.

هوش مصنوعی: پس از نماز، کسانی که به او ایمان ندارند، گفتند که اشعار او را با فاروق (شخصیتی معتبر) بخوان.

هوش مصنوعی: شخصی می‌گوید که در این زمان، او را به حضور فردی دیگر می‌برند و من از این کار دست کشیدم. در نهایت، عده‌ای او را به نزد خود می‌برند.

هوش مصنوعی: وقتی مرد عمر را دید، به سرعت به سمت او رفت و دستش را گرفت و در برابرش نشست.

هوش مصنوعی: فاروق (امیرالمؤمنین عمر) به کسی می‌گوید که بعد از نماز شعرهایی زیبا و دلنشین می‌خوانی.

هوش مصنوعی: می‌گوید چیزی از دنیای پنهان به وجود می‌آید و من همچنان از کمال و بی‌نقصی خود می‌خوانم.

هوش مصنوعی: مرد شعر با صدای بلند شروع به خواندن کرد و دل فاروق به پرواز درآمد، مثل پرنده‌ای آزاد.

هوش مصنوعی: شعر او درباره نکوهش خود بود و حاوی اندیشه‌ای عمیق و دوراندیشانه بود.

هوش مصنوعی: عمر به شدت از شعر او خوشحال شده بود و به یادآوری آن شعر ادامه می‌داد و بارها آن را تکرار می‌کرد.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که این شعری که تو خواندی، تمام مدت عمرش همین را می‌گوید و مدام در حال تکرار آن است.

هوش مصنوعی: شعر از این نوع است که برای درک و فهم آن، نیاز به تلاش و کوشش وجود دارد تا بتوانی آن را بخوانی و مفاهیمش را بفهمی.

هوش مصنوعی: شما اعمال و رفتار خود را به نوعی خلق می‌کنید. اگر کارهای خوب انجام دهید، به نیکی خود را نشان می‌دهید و اگر کارهای بد کنید، خود را در قالب بدی معرفی می‌کنید.