هوش مصنوعی: اصمعی در حینی که سوار بر اسب بود، در مسیرش فردی را دید که مشغول کار خود است.

هوش مصنوعی: ای نفس، تو را گرامی می‌دارم و به تو یادآوری می‌کنم که تو را از کارهای پست و ناپسند رهایی بخشیده‌ام.

هوش مصنوعی: من همیشه تو را ارج نهادم و برای حفظ نام نیک خودم نیز ارزش قائل بودم.

هوش مصنوعی: اصمعی به او گفت: تو هرگز این حرف را نزن، و این سخن را در این مکان به آن بیچاره نگویید.

هوش مصنوعی: زمانی که تو در کارهای ناپاک و زشت فعال هستی، دیگر چه چیزی می‌تواند در دنیا بدتر از این باشد؟

هوش مصنوعی: می‌گوید اگر من به ذلت بیفتم و در درگهت بی‌قدر و خوار شوم، مثل تو نخواهی توانست بایستی و در برابر من بایستی.

هوش مصنوعی: هر کسی که در خدمت مردم باشد، کارهای من به مراتب از آن بهتر است.

هوش مصنوعی: هرچند که چاره‌ای جز تسلیم و رهایی از قید و بند نداشتم، اما نتوانستم خودم را به اطاعت از دیگری تحمیل کنم.