هوش مصنوعی: امام دین به درستی بیان کرده است که آن نزدیک‌ترین جایگاه به خداوند، به همین شکل است.

هوش مصنوعی: در دنیا کسی را نمی‌توان یافت که به دل‌نوازی و لطافت طبع اهل محبت و خوبی باشد، چه به‌صورت آشکار و چه به‌صورت پنهان.

هوش مصنوعی: هر کلامی که از زبان‌ها خارج می‌شود، از زبان شاعران با نغمه‌ای موزون و زیبا خارج می‌گردد.

هوش مصنوعی: کسی که سرور و ارجمند پیامبران است، در سخنان شاعرانه قرار دارد.

هوش مصنوعی: حق دارای گنجینه‌های فراوانی است، اما همه آن‌ها را در یک حقیقت جمع می‌کنند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به زیبایی قافیه‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر قافیه‌ها هماهنگ و زیبا باشند، از آن سخنان می‌توان در قرآن نمونه‌های زیادی یافت.

هوش مصنوعی: اگر قافیه‌ها و واژه‌های زیبا در شعر رایج نیستند، پس بر روی هر سخن و مطلبی، نشانه‌ای از شکوه و زیبایی نیز وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: سخن نظم و نثر که میان مردم و امت وجود دارد، به واسطه‌ی قافیه‌ها و وزن خود دارای ارزش و احترام است.

هوش مصنوعی: اگر پیامبر را نمی‌خوانی، پس این شعر راست است: پادشاهی که جولاهه است، آیا درست است؟

هوش مصنوعی: وقتی که یهودیان او را جادوگر لقب می‌دادند، بت‌پرستان او را شاعر می‌خواندند.

هوش مصنوعی: خداوند می‌فرماید که این موضوع بسیار روشن است که او نه جادوگر است و نه شاعر.

هوش مصنوعی: شاعر در مقام رساندن پیام خداوند، مانند حجامی است که در شهر اسکندری کار می‌کند. او وظیفه‌ای مهم دارد و باید به درستی و با دقت عمل کند تا رسالت خود را به خوبی انجام دهد.

هوش مصنوعی: کسی که در هر دو جهان تنها به چیزهای کم‌ارزش توجه می‌کند، چگونه می‌تواند در میان انبوهی از نعمت‌ها و دارایی‌ها چیزی ارزشمند پیدا کند؟

هوش مصنوعی: اگر خداوند بگوید که چیزی وجود ندارد، شاعر نیز در این مورد چیزی نمی‌گوید. در غیر این صورت، او در سخنانش مجازات یا عذابی نمی‌بینید.

هوش مصنوعی: او در میان عرب و عجم بود و فصاحتش در تمام ملت‌ها بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: شعرا را به دلیل سخنانی که گفت، زبانشان را بریده و به حرف زدن وادار کرد. در کلامش، طوری بود که آن‌ها را به حیرت واداشت.

هوش مصنوعی: همه سخنوران بزرگ در مقابل او زبانشان بند آمده و ناتوان شده‌اند، همچنین افراد با ذکاوت و باهوش جهان هم در برابر او به نظر می‌رسند که ساده‌لوح و کم‌فهم هستند.

هوش مصنوعی: باز با جبریل گفت:«ای بزرگوار، من هیچ‌گاه قاری نبوده‌ام، بنابراین او این چنین نیست.»

هوش مصنوعی: تمام عالم زیر پای او بود، حتی اگر او خواننده یا شاعر نبود، چه تفاوتی داشت؟

هوش مصنوعی: شعر از ذوق و احساس درونی برمی‌خیزد و پیامبران نمی‌توانند مانند دیگران دارای احساسات و ذوق‌های معمولی باشند.

هوش مصنوعی: این جمله بیان می‌کند که آیا روح پاک و قدسی که در وجود انبیاء است، از طبیعت ناشی می‌شود یا اینکه آنها تنها به شریعت و قوانین دینی وابسته‌اند. در واقع، این عبارت به ارتباط بین روح معنوی و اصول دینی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: در صحبت‌ها بسیاری از مطالب وجود دارد و اگر به دقت آن‌ها را بسنجی، متوجه می‌شوی که وزن و اهمیت برخی از آن‌ها بیشتر است.

هوش مصنوعی: شعر سرودن مانند طلا ذوب کردن است و کار در موسیقی و وزن آن دشوار است.

هوش مصنوعی: اما کسی که دارای طلا و ثروت باشد، چگونه می‌تواند به راحتی از سختی‌ها و مشکلات چشم‌پوشی کند.

هوش مصنوعی: اگر طلا را با دقت بسنجی، متوجه می‌شوی که همواره تراز و معیاری دارد و اگر مقدار آن بیشتر از این میزان باشد، به خوبی به چشم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر طلا در ترازوی سنجش جا نگیرد، پس طلاهای بسیار هم به راحتی سنجیده نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: سختی و زحمت زیاد ارزشی ندارد اگر توان تحمل آن را نداشته باشی.

هوش مصنوعی: چون پیامبر، صاحب رازها بود، در شأن او سخنان زیادی وجود داشت.

هوش مصنوعی: چون طلا به سختی ذوب نمی‌شود، بنابراین ناپخته و خام باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر حتی مرد نیکوکار و بزرگوار، طلا و زر سوخته را نیز بدهد، باز هم اگر به‌خوبی تنظیم شده باشد، قبول خواهد بود.

هوش مصنوعی: او مانند طلا ناپختۀ خام است که با تلاش و تجربه به پختگی رسیده است، اگرچه اگر سخنی بگوید، در آن هم نشانه‌های ناپختگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: حاتم طی، شخصیتی بخیر و بزرگوار است و میزان خوبی‌های او قابل اندازه‌گیری نیست؛ اما افراد بخیل با نادانی خود نمی‌توانند ارزش واقعی را درک کنند.

هوش مصنوعی: پادشاه به قدرت و توانایی خود اکتفا می‌کند و نیازی به ثروت و مال ندارد؛ زیرا شایستگی و توانایی‌های او کافی است.