هوش مصنوعی: روزی حلقه‌ای از افراد فرزانه تشکیل شده بود و هر یک به بیان سخنانی می‌پرداختند و از دیگران نقل قول می‌کردند.

هوش مصنوعی: وقتی صحبت به شعر و شاعری می‌رسید، هر کسی به‌طور سطحی و بدون دقت نظری می‌داد.

هوش مصنوعی: شعر درباره ستایش و نکوهش می‌گفتند و بحث و گفتگو در مورد آن در بین دو گروه به طول انجامید.

هوش مصنوعی: محمد ابن خازن در هنر شعر به پیشرفت و کمال زیادی دست یافته و در این مسیر به عمق و تفکر بیشتری رسیده است.

هوش مصنوعی: شعر هم از نظر قافیه و وزن زیباست، و هم از لحاظ معنا و محتوا بسیار خوب و باارزش است.

هوش مصنوعی: دروغ باعث می‌شود که هر چیزی در نهایت رنگ و روی خود را از دست بدهد و بی‌اعتبار شود.

هوش مصنوعی: اگر شخصی کار نیکی را در شرایط بد انجام دهد، باز هم آن کار نیک ارزشمندتر از بهشت خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر در شعر دروغی فاش شود، در کنار شعر به زیبایی نقش می‌بندد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که دروغی زیبا و زیبا بیان شود، اگر بهترین چیزها هم باشد، باز هم نمی‌تواند از اعتبار و ارزش واقعی خودش برخوردار باشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از زیبایی برخوردار می‌شود، به خاطر صداقت و حقیقتی است که در آن نهفته است. ای خدا، روشنایی و درخشش آن چگونه می‌تواند باشد؟

هوش مصنوعی: وقتی اهل هنر این گفته را شنیدند، همه با او هم‌عقیده و هم‌رأی شدند.

هوش مصنوعی: شعر را زیباتر و ارزشمندتر از هر چیز دیگری معرفی کردند، چه کسی می‌تواند بالاتر از این مقام را داشته باشد؟

هوش مصنوعی: شعر در زمان ما به علت ویژگی‌های منفی‌ای که پیدا کرده، اعتبار خود را از دست داده است و شاعران باتجربه و ماهر از صحنه کنار رفته‌اند، در حالی که شاعران ناپخته و کم‌تجربه همچنان باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: به ناچار اکنون صحبت کردن بی‌فایده است، چون ستایش و تمجید دیگر کارایی ندارد و زمان تفکر و بصیرت فرارسیده است.

هوش مصنوعی: دل من با چیزهای قدیمی و نامطلوب پر شده و تاریکی‌های ستایش‌شده در روحم نفوذ کرده است.

هوش مصنوعی: برای همیشه مورد ستایش من، دانش و خرد کافی است. در جان من، این اراده و تلاش نیز کافی است.